લખાણ પર જાઓ

એકતારો/કંકુ ઘોળ જો જી કે કેસર રેળજો !

વિકિસ્રોતમાંથી
← આધેરી વનરાઈમાં ઇંધન ક્યાં ચેતાય ? એકતારો
કંકુ ઘોળ જો જી કે કેસર રેળજો !
ઝવેરચંદ મેઘાણી
મને મારનારા ગોળી છોડનારા →



મોતનાં કંકુ-ઘોળણ
O

કંકુ ઘોળજો જી કે કેસર રોળજો !
પીઠી ચોળજો જી કે માથાં ઓળજો !

ઘોળજો કંકુ આજ યોદ્ધા રંગભીને અવસરે,
રોપાય મંડપ મોતના ગુર્જરી કેરે ઘરઘરે;
મીંઢોળબંધા, તજી માયા, સજી આયુધ નીસરે,
હરખાએ પ્રિયજન, ગાઓ ગુણીજન, દાવદુશ્મન થરથરે. ૧.

જોદ્ધા જાગિયા જી કે કાયર ભાગિયા,
ડંકા વાગિયા જી કે હાકા લાગિયા;

લાગિયા હોહોકાર રણલલકાર ઘર ઘર બારણે,
કંકુ લગાવત પ્રિયા, બહેની લળે વીરને વારણે;
સહુ સાથ લડશે, પછી રડશે કોણ કોના કારણે !
રિપુઓને આંગણ સંગ–પોઢણ પામવા દિલ રણઝણે. ૨.

માંડ્યાં કારમાં જી કે જુદ્ધ જગે નવાં,
ના ના મારવાં જી કે શીશ સમર્પવાં;

કારમાં રણ ખાંડા વિનાનાં, ખેલવા હાકલ પડી,
હુલ્લસિત હૈયે ઘાવ તાતા ઝીલવા સેના ચડી;
છો હણે ઘાતી, રખે થાતી : રોષ–રાતી આાંખડી,
ગુર્જરી ! તારાં જુદ્ધ નવલાં ન્યાળવા આલમ ખડી. ૩.

ગુર્જર ઘેલડી જી કે ઓ અલબેલડી !
સમરાંગણ ચડી જી કે તું નહતી લડી !

નહતા લડ્યા તારા બિચારા બાળ ગભરૂ ઘેલડા
હર વરસ હોરી–ખેલ રસબસ રમન્તા તુજ છેલડા !
આવિયો ફાગણ આજ ભીષણ, ખેલજો રે ફુલ–દડા !
મોતની ઝારી રક્ત–પિચકારી ભરી રિપુદળ ખડાં. ૪.

રાજ વસંતનાં જી કે વાહ વધામણાં !
ગાઓ ગાવણાં જી કે જુદ્ધ જગાવણાં;

ગાઓ બજાઓ, જુદ્ધ જગવો, વાહ ઘોર વધામણાં !
ગુર્જરી તારે મધુવને ગહેકે મયૂરો મરણના;
મઘમઘે જોબન, પ્રાણ થનગન, લાગી લગન સહાય ના,
પ્રગટે હુતાશન, ભીતિનાશન, ખમા વીર! ખમા ! ખમા ! પ.