પ્રવેશક-પ
“કીણીમોટી વિગતે આપણા દરેકે કવિ વિષે તેમ આપણી દરેક ફવિતાપેદી વિષે પૃચ્છા ઉઠાવવી, તપાસ કરવી, અને ચર્ચા વિસ્તારવી પ્રાપ્ત થાય છે,
“જે તેમાં પુરાપ્રાપ્ત અશ કયા કયા, નવીત અતે વર્તમાન પરિસ્થિતિપ્રેસ્તિ
કયા કયા, અસુક કાય અમુક ડૅવિ કે અમુક શૈલીના જ અનુકરણુ જેવું શુ' . શું,--ઉદ્દાહરણુ લેખે, ન્હાતાલાથી “ ડોલન ” કેટલે દરન્જે જ્ીટમાતકફ_ વસ લાઈબર ( 98610010: 1015 [10૯1 ) છે, જેટલે દ૨જજે નથી,
--નવા જૂતાતો મેળ કેવો! સધાયો છે, પ્રધાત સર જૂનો છે યા નવે, પય્ધે
સાત્રછે કે તનું સજન, વિજ્ય જૂનાતે લતે છે રુ તવાતે, તવીન કેટલે દૃરન્જે તલપદા જેવુ' સોહાવાયુ' છે, કેટલે દરજ્જે બાણ અલ'કરણુ કે વિલાયતી વિચિત્રતા ક વણુસ'કરતા જેવું રહે છે, વગેરે, વગેરે, વગેરે, ર
હૃ પરન્તુ આવી આવી ચર્ચા ફેલાય અને લોકમત 'ેળવાય તે પ્હેલાં ઝુવિતાએ જ વંધારેં વ'ચાય અને વ'ચાય તેટલી સગીત -લલકાર 'ે ભાવને તેમ
પરિચિત વા પસદ વિચારલદણને માત્ર ધુટયા કરવાતે નહી, વધારે ઉડી .
' અતે સ્પષ્ટ સમઝથી અને ઉદાર. સુસ પન્ન તુલનાત્મક રસિક તાથી વ'ચાયં, એ આવશ્યક પગથિયુ છે. આ સંગ્રહતી ચોજ્તામાં વિવરણુતે આટલી જગા આપવામાં આવે છે એવા અભિપ્રાયથી, કે સારી કવિતા સારી મ, - નખેળી ફવિતા નબળી કેમ, નદરી કવિતા નદરી કેમ, એ માત્ર લાગણી સ'વેઘ અતે રચિલિ-નતાનો વિષય નહી, પણુ સિષ્ધાંતોતે વળગીને એવી. શાસ્્રીયતાથી દેસાવી શકુ કાય ગ્મેવી વસ્તુ. છે; કે આ: પ્રતિપાંદદ્વે- સવ'માન્ય - અથવા લગભગ સવ*માન્ય થવાં પામે. કલાના દરેકે ક્ષેત્રમાં તેમ કવિતામાં શૈડી ઘણી પક્ષાપક્ષી અતે,એઓષછાવત્તા રચિભેદ રહેવાના જ. તથાપિ એવા અનિવાર્ય અપરિછાય* સતભેદ્દોનું. વહુલ ' કલાની દુનિયામાં વરતુતાએ
- - શાગ્ય ખ'ને નતતુ હોય પ્ડેલી નતનો ફવિતો!ચિત પદાવલી કહું' છું. બીજ તે
' '“કવિતાભાસી પદ્ાવલી...પ્ડેલી જાતના . હેટારિકંને વાક
| :-ખીજ જતતાને વાગ્ડર્ણર; નેત છમ અને વાગ્વેભવ કહું છું; છ તેના . *સતમાત્યા ઉંદાહરણે રો, રો? ન્હાતાલાટ -..ફતિઓ માંથી મળી રહેશે, રણે લાલની
(86)