હાત. કેમકે તે એના પોતાના ગામડાના વેપારી જિલ્લામાં હતું, અને બીજા જોડે એને લાંમા વખતથી એવા કરાર હતા કે કાઇએ બીજાના જિલ્લામાં પડાપડી કરી જમીનના ભાવ વધારી મૂકવા નહીં. પણુ હુમણાં જ તેને કાને એવી વાત આવી હતી કે કસબાના કેટલાક ઇમારતી લાકડાના વેપારી ગારિયાચીનના જગલને માટે માગણી કરવાના હતા. એટલે તેણે તરત જ જપ્ને સાદ્ય પાકા કરી નાખવાનો નિશ્ચય કર્યાં. જમણુ પૂરું થયું કે તરત તેણે તિજોરીમાંથી સાતમા રૂઅલ કાઢ્યા. તેની પાસે દેવળની ત્રેવીસસે રૂબકની થાપણુ હતી તે એમાં ઉમેરી. એટલે ત્રણુ હજારની રમ થઇ. એ નાટા તેણે કાળજીથી ગણી જોઇ, તે તેને ખીસાના પાકીટમાં મૂકી ઊપડવાની તાકીદ કરવા માંડી. વાસીલીના ચારામાંથી એકલા નીકીટાએ જ તે દિવસે દારૂ ની'એ તહેાતે, તે ગાડીએ ધેડા જોડવા દેઢ્યો. નીકીટા હતા તેમ અંગ દાજ, પણ તેણે આજે દારૂ પીધેલે નહી., થાડા વખત પર તેણે ડગલે ને ચામડાના છૂટ વેચીને દારૂ પીધે! ત્યારબાદ તેને ચાનક આવેલી, તે તેણે કરી દારૂને ન અડવાની પ્રતિજ્ઞા લીધી હતી. એ મહિના થયાં તેણે એ પ્રતિજ્ઞા પાળી હતી. આ મેઢા પરવના પહેલા એ દિવસે ઠેરઠેર દારૂ પિવાયેલા, એટલે લાલચ તા ઘણી હતી, છતાં નીકીઢાએ પ્રતિજ્ઞા તૂટવા દીધી નહેાતી. નીકીઢા પાસેના એક ગામડાના પચાસેક વરસના ખેડૂત હતા . ત્રેવડથી ઘરસંસાર ચલાવવાનું એને કદી આવડેલું નહીં. ઘણીખરી જિંદગી તો તેણે ધરથી દૂર મજુરી કરી ખાવામાં જ કાઢેલી. એનામાં ઉદ્યમ, આવડત, ને કામ કરવાનું જોર હતાં; એટલે એ ગુણાને માટે, ને એથીયે વધારે એના હૈતાળ ને આનદી સ્વભાવને માટે, અધે એની ભારે કિંમત અંકાતી. પણુ એ ક્યાંયે લાંખે વખત PARMAR
- આ શાહી તે રશિયામાં ખાસ બરફ પર ચલાવવા માટે જ છવાય
હોય છે, ને નાનકી સાય છે. તેને 'સ્ત્રે' કે છે.
