પૃષ્ઠ:Be Navalkatha.pdf/૧૧૦

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
૧૦૧
 

જાઓને !’ ભામિયા સાથે કમ? મને રસ્તાની ખબર નથી શું તે મારે લેવા પડે ? વાસીલી મેલી ઊંચો. તે એકએક સ્પષ્ટતાથી, ને હઠ કૃત્રિમપણે બીડીને, એ. ખરીદનાર ને વેચનારની સાથે આવી રીતે મેલવાની તેને ટેવ હતી. શબ્દ બહુ જ ખરેખાત તમારે એને લઇજ જવા જોઇએ. ભગવાનને નામે વીનવુ છું તમને !” ભૈરીએ કરી કહ્યું, ને માથે શાલ વધારે સખત વીટાળો. ૧૧ એ તે જાની પેઠે જ ચાંટવાની !......ચાં લટ્ટ જરૂ નીકીટાને?’ ‘હું તૈયાર છું. તમારી સાથે હરખભેર ખેલી યો. શેઠાણીની બહાર હૈાઉં એટલે વખત પેલા એટલુ જોજો.’ શેઠાણી ખેલી. આવવાને, વાસીલી શેઠ,’ નીકીટા તર કરીને તેણે કહ્યું: ‘પણ છું ઘોડાંને ત્રાસ ને જોગણ નાખે ભઈલા. હું સાઇમનને કીશ,’ ભ્રમ, વાસીલી રોડ, મારે આવવાનું છે તમારી સાથે રહી તે શેઠના નિયની રાહ જોવા લાગ્યેા. એ તે હુ જોઇ લશ, મને લાગે છે આ ડૅાસલીને રાજી કરવી પડશે. પણ તું આવતા હાય ! ખીજો ગરમ ડગલે પહેરી લે.’ કહી વાસીલી નીકીટાના ધેટાના ચામડાના ટૂંકા ડગલા તરફ્ નજર નાખી સહેજ હસ્યા. નીકીટાનો એ ડગલા ખગલ આગળ ને પીઠના ભાગમાં કાલે હતા, શ્રીકટા ને મેડાળ હતા, ને ચાળના ભાગમાં કાણાં કાણાં પડીને કાર જેટલી જગા જ બાકી રહી હતી. ડગલાએ અની જિંદગીમાં ઘણા વારાફેરા જોઇ નાખ્યા હતા. રસાયણના ધણી હજુ વાડામાં ઊભા હતા. તેને નીકટાએ બૂમ પાડીને કહ્યું: એ ભાઇ, જરા ઝાલી રાખ તા આ ધેડાને!’