--- લગામ નીકોટાના હાથમાં સોંપી દીધી, ને હાથ હરીને ઠીક થા આવ્યા હતા તે ડગલાની બાંયમાં ખેડૂસી દીધા. નીકીટાએ જવા દીધા નહી. 2 કે, ભઈલા મારા, થા ! જરા સજગ !' તેણે ઘોડાને બૂમ મારીને કહ્યું. પણ લગામ દાલી તાયે ઘોડા તો માણસની ચાલે જ ચાલવા લાગ્યા. ખરફ કિ કાંક ઘૂંટણપૂર નમ્યા હતા, એટલે ગાડી ઉલાળા ખાતી, હેલા મારતી, ચાલતી હતી. ગાડીના આગલા ભાગમાં ચાબુક લટકતા હતા તે ઉઠાવી નીકીટાએ એકવાર વાડાને ફટકાર્યાં. ચાબુકને ન ટેવાયેલા પાણીદાર ધોડે એકદમ લગ મારી દેાડવા લાગ્યા, પણ એની ચાલ તરત જ પામી પડી ગઇ તે તે પા। માણસની ચાલ પર આવી ગયા. આમ પાંચ મીનીટ ચાલ્યું. અંધારુ' હતુ, અને પવન સુસવાટા મારત ઉપરથી તે નીચેથી ઊડતા હતા, એટલે કૅટલીકવાર તે હાંસડી પશુ દેખાતી નહાતી. કેટલીકવાર ગાડી થંભી જતી હાય ને ખેતર પાછું દાડતુ હાય એવા ભાસ થતા. એકાએક સામે ફક નજીક આવેલું લાગ્યું હશે, એટલે ધાડા થાળી જઇને ઊભા રહ્યો. તીકીટા કરી પાછા ધીરે રહીને કૂદા મારી નીચે ઊતર્યાં. તેણે લગામ છોડી દીધી, ને ઘોડા કેમલી ગયે એ જોવા તે આગળ ગયા. પણ તેણે ધાડાની આગળ એક ડગલું પણ નહી" ભર્યું" હોય ત્યાં તા એના પગ લપસી ગયા, ને તે ઢાળાવ પરથી નીચે ગબડયો. - હા, હા, હે ” નીકીટાએ પડતાં પડતાં ખૂમ પાડી; ને પડતા અટકી જવાય ના અટકવાને ફાંફાં મારી જોયાં પશુ અટકાયું નહીં. ખાને તળિયે બરફના જાડા થર જામ્યું હતું ત્યાં એના પશુ અનુક્યા ત્યારે જ એ આગળ જતા અટકયો. ખાની પાળ પર થાડા ખરક હી આવીને લટકી રહેલા તો, તે નીકીટાના પડવાને લીધે હાલી ઊો; એટલે તેના પર
