ઝુમ૦-મહારાજ, વાતજ કર્યા કરશો કે? રાત થોડી ને વેષ ઘણા.
ભોળા૦- ઠુમકશાહ, ધધણવા ન માંડો. આજ સાંજે તમારા લગનની વેળાએ એને ઘોડા જેવી કરી આપવી. અમારેતો સૌની ફિકર, તે જો તમારી પઠે રડતા ફરીએ તો મરી ન જઈએ?
ઝુમ૦-ચંદા, આમ આવ. (આવે છે.)
ભોળા૦- (નાડ જોઈને)નાડમાં કાંઈ રોગ નથી. સારૂં થઈ ગયું.
નથ્થુ૦-શું ધૂળ સારૂં થયું? બોલેછે ક્યાં?
ભોળા૦-હજી નથી બોલતી? (વિચાર કરીને) ઝુમખાશાહ, તમને કાંઈ બીજો વહેમ નથી? અંગરોગ તો હવે બાકી કાંઈ નથી જો.
ઝુમ૦-હું તો ધરથી કહું છું કે વૈદનું કામ નથી.
ભોળા૦-ના, હતું તો ખરૂં, પણ હવે વૈદનું કામ થઈ રહ્યું. વારૂ, હવે થોડા ચોખા લાવો.
નથ્થુ૦-મહારાજ, તમને દાણા જોતાં આવડેછ?
ભોળા૦-થોડું ઘણું. વૈદલોકને એ વગર ચાલે નહિતો. પણ અહીંયાં એક બ્રહ્મચારી આવ્યા છ. તે તો મંત્રશાસ્ત્રમાં કીટ છે.
ઝુમ૦-ક્યાં ઉતર્યા છે?
ભોળા૦-તમારે ગમે તો તેને બોલાવો. મને કાંઈ રીસ નથી.
ઝુમ૦-ના, ના, વૈદરાજ. એકથી ભલા બે. તમારું પરઠેલું તો તમને આપીશું. તમે પ્હેલા ને પછી તે. કહોની ક્યાં ઉતર્યા છે, જરા તેનું પાણી તો જોઈએ.
ભોળા૦-ના, ના. શેઠ હું તો ખુશજ એ વાતે. બોલાવો, મહાદેવના દહેરામાં ઉતર્યાં છ.
નથ્થુ૦-હરિયા, હરિયા. (આવે છે.) મહાઢેવના ડેહેરામાં નવા ભમચારી બાવા આવ્યા છે તેને દોડતા તેડી લાવતો.
હરિ૦-આ દોડ્યા ! (દોડે છે.)
ભોળા૦-હવે મંડળનો સામાન લાવો કે માંડતા થઈએ.
નથ્થુ૦- કહો તે કમાલ આણી આપે. બોલો.
ભોળા૦-(કમાલને) એક મોટો પાટલો લાવ. ચાર શેરેક ચોખા લાવ. પાંચ નાળિયેર, વીસ સોપારી, પઈનું કંકુ, પઈનું સિંદૂર, ને એક કોરૂ ધોતીઉ લાવ. સેઠ, તમે વીસ પૈસા કહાડોને પંચાયત દેવના આગળ મૂકવાનો અકેકો રૂપીઓ.
નથ્થુ૦- મહરાજ, રૂપિઆની જગોપર બે આની મેલીશું તો ચાલશેકની?
ભોળા૦-નારે ! એતો રાંડ થઈ. રૂપિઓ એતો મરદનું નામ.
નથ્થુ૦-ત્યારે અડધો અડધો.
ભોળા૦- અરે ! એ શું શુકનમાં બોલ્યા? અડધે તો અડધું કામ થાય.
નથ્થુ૦-લો, એ તો કમાલ લાવ્યો. હવે કાંઈ બીજું?
ભોળા૦-ના હમણાંતો કાંઈ નહિ. તે તો ઉપચાર વેળા. (પાટલા પર ચોખાની
