રહેસે.
નથ્થુ૦ -બચ્ચા, આ પળિયાં તો ટુંપી નાંખ્યા હત, તોજ ઠીક થાત. એતો નઠારૂં દેખાય છે.
હજામ - કાકા, સો બસેં હોય તો ટુંપતા પાર પણ આવે. પણ આ તો ખેતરનાં ખેતર છે.
નથ્થુ૦ - સાલા, તારા હાડકાં જ આખાંછે તો.
હજામ - કાકા, ઘઉંમાંથી વીણામણ નીકળે, પણ વીણામણમાંથીજ ઘઊં કહાડવા તે કેમ થાય?
નથ્થુ૦ - અરે તેમ પણ મ્હારી પહેલી વારની કરતીતી જો.
હજામ - ત્યારે આવો, આ ચીપિયો, મ્હારે કહાં ના છે? પણ તમરાથી ખમાસે ? કોઈ દહાડો ટુંપાવ્યુંછ?
નથ્થુ૦ - બાપ જનમમાં કદી નહિ, પણ લગનનો ડારો ફડી ફડીને આવવાનોછ - (હજામ ટુંપે છે) અરર! ઊંઊં લગાર સમાલીને ટુંપ.
હજામ -આટલામાં ઊંઊં કરોછ તો આગળ ટટ્ટુ કેમ ચાલશે ? કહો તો નહિ ટુંપું.
નથ્થુ૦ - ટુંપ ટુંપ. (દાંત પીસી સેઠ બોલતા નથી, પણ બે ચાર નીમાળા લીધા એટલામાં બંને આંખમાંથી પાણી વહેવા માંડ્યાં)
હજામ - સેઠ, મમતે મુસલમાન ન થાઓ. આંખે ઝાંપ તો વળેછ ને પુરું ધબાયનમ: કરવા બેઠાછ ? તમારી નજરમાં એમ હોય, કે જુવાન બૈરીના હેંસી વરસના ઘરડા ધણિયે આંધળા થવું, એમાંજ સુખ છે, તો હું પણ હા કહું છું.
નથ્થુ૦ - સાલ્લા, હું તો પક્કા જુવાનને હઠાવું એવોછું. વારું, રાખ. નથી ટુંપવું (આંસુ લુછી નાખે છે.)
હજામ - સેઠ, કુલફ લગાવો.
નથ્થુ૦ - હા યાર, શાબાસ !ત્હેં અક્કલ ઠીક બતાવી. કમાલખાં ! કમાલખાં ! (કોઈ જવાબ દેતું નથી)
હજામ - કમાલખાં !! કમાલખાં !!
કમા૦ - મ્હેં આતા હું. હાથમે ચલમ હૈ.
નથ્થુ૦ - ચલમકુ જલા દે ! જલદીથી આઓ.
કમા૦ - સેઠ, ઈતહીની ડેર હૈ. ચલમકું જલાકર દેખો મ્હે અબી આયા.
નથ્થુ૦ - હમણા કે હમણા તુમ આઓ. બહુ જરૂરકા કામ હૈ. યાદ રખો જો વાર લગીતો. (કમાલખાં આવે છે.)
કમા૦ - સેઠ, તુમારી નોકરી તો બોત સકત ! ક્યાં હુકમ?
નથ્થુ૦ - કમાલ , તેરી પાસ-પેલું-પેલું હજામ સ્હુંતો?
હજામ -કુલફ, બાલ રંગનેકા.
કમા૦ - મેરી પાસ કુલફ કૈસા ? ઓતો કબરસ્સ્તાન કે મુસાફીરકી પાસ હોવે.
