અખા ભગત. સાહ ૧૨ ગુY-આરજ એ મોટા આલેચ, એજ સ્થળે ઉદીયા છે શાચ; ઘણી સંગ જાળવણી પુત્ર, તેથી વસ્તુ પ્રીછે સૂત્ર વસ્તુ વૈરાગ હાય જો મન, તે વસ્તુ પીછોલે જેન; અંત સુક્ષમ સમવિ તાત, તેજ બુદ્ધિ હાએ સાક્ષાત ૨૦ પ્રત્યક્ષ વસ્તુ ન દેખે તેવ, જેને દૃશ્ય ધણી છે દે; દૃસ્ય નિવારે તે છે. રામ, સ્વે ૫૬ આપ તુરીયા ધામ. ૨૧ પૂર્વછાયા. ૨૫ વસ્તુ વેરાગનું, સાંભળ કહુ તુજ તન; અચળ્યું. આપ વિચારતાં, નામ ટળે પુરજન સારક. ૧૩૪ ૨૨ અચળ્યુ આપ જે અંહ, પિંડ બ્રહ્માંડ ન દીશે દેહ; સા' લિંગ જે છે અધ્યાસ, તે જેવા ખ પુષ્પના વાસ. ર૩ જહાં અભાવ નહિ લવલેશ, આપષિના ત્યાં સ્પેા ઉદ્દેશ. ગમ નથી. કાય આવ્યેા જન, તેનુ શુ કલ્પે કહા મન, તન તણા લક્ષ એવે! હાય,સ્વપરભાવથી નહીં ત્યાં લેય; વણુસંકલ્પે લક્ષ એ નિત્ય, જાં નદિ કાળકમની નૃત્ય. તેહતણું તુજ કહુ' દાંત, જી વિચારી મનશુ સંત; ૨૪ જેમ નર એક એડો મહાતમ, તે નિજ દેહ ન દેખે જેમ ૨૬ ભૂષણ ભૂષિત સધળુ અ'ગ, અશન વસન નાનાવિધ રંગ; તેમ મુષ્ય નેત્ર છે વર્ધમાન, પશુ કાંઈ નદૅખેતે રજ માન ગુફુ~તનુ તણી તે વાત અગાધ, સ્વ‚ મુલ્યે તે નાવે સાધક કુશા ખુલ્યે કરીને તાત, સ્થિતપ્રમુનિ સાંભળ વાત, ૨૫ 2 પૂછાયા. શિષ્ય—તનુ ત’ ત્યાં વધુ અશુ, જ્યાં ચવ્યુ' ન દીશે આપ; બીજો નહિકાય તેહને તે કાણુકરે નિજ થાપ. ૨૮ સાર, A
