૫૦૪ હરીરામ. વાછત્ર 'સરી વીણા ને મધર વાજે, ભારે અનેક રાય એઠા ભદ્ગા મળીયા, રૂપી તે સહસ્ત્ર અઠયાસીરે; ઈંદ્રાદિક દેવતા સા મેઠા, ત્યાં બેઠા છે સન્યાસીરે. પાતાળથી વણુ દેવ પધાર્યા, તક્ષક વાસુકી શેષરે; ધૃતરાષ્ટ્ર પુંડરિક એઠા વાંચી, રાજા કેરા લેખરે. લ’કાપતિ રાવણ રાય ખેઠા, વિભીષણુ કુંભકર્ણરે; નીજ સેવક મંત્રી સર્વ સાથે, સજી આયુષ આશ્રણરે. સભા મધ્યે ભડ સર્વ ગાજે, જેમ સાગર પૂર; વાજે ઢોલ નિશાન દામ, 'સાલાં રહ્યુતૂરરે. નાના વિધ ગડગડે, ભેરી ભૂગળ નાદ; શરાપ્ત ગરૂએ સાદરે. મહા ભડપ મંદિરની રચના, કનક મીમય સ્થભેરે; જાચક જન જશ ખેલે છે ત્યાં, નૃત્ય કરે છે સભા મધ્યે ધનુષ પડીયુ, જે કા ઊઠે ભૂપ ખસે નહી ધનુષ એક અશુળ, તવ તે થાય વિશ્કરે. ૧૦ શ્યામવદન થઈ પાછો જઇ એસે, એમ કરતાં શુ થાયરે; તવ ઊઋચા લંકાપતી રાવણ, મા બળીયાએ રાયરે. ૧ વૈદેહી વરવાને કારણ, હરખવદન કહેવાણુ; એવા કાણુ જે કાડડ ભાગે, જનક સુતાને ગ્રહે પાણુર્ર. ૧૨ એ છે ભાગ અમ કેશરી કેરી, કેમ લઇ જાય શીયાળ; એવું કહીને કાડૅડ પાસે, આવ્યે વીર વિકરાળરે. ૧૩ મારી હાક હલાવ્યું. કાડડ, કરતાં રહેલ આવ્યા રે; ઊભા રહ્યા અવળે તે રાજા, ચૂકયા ચાટ નહીં કબ્યા. ૧૪ કરે બળ અંગે અતિ પ્રાઢુ,પેરપરના પ્રાચરે; રીસે દાંત સે નહીં ખસે, વાત ન આવે સચરે, ૧૫ એમ કરતાં કબ્જે કર કાઢયા, મહિષત થયે મતિ ભગરે; પાછા જઈ બેઠા રામની પાસે, નણૅ જા'બુક કેસરી સ’ગરે ૧૬ હસ્યા લાક જે જોવા આવ્યા, ભાઇ અસંભવ વાત; ધનુષની સાથે બળ કરતાં, બાગ્યા એવાં વચન બાણુ વાગ્યાં રાખને, અતિ હૃદયામાં સાથે રે; સે દૂત ધસે કર કરશું, કાચુ કજીએ ન ચાલેર. ૧૮ એના ડાયરે. ૧૭ ૪
L
