પ્રેમાનસ્વામિ. ૫૬ ૪૧ સુ-શંગ ધાળ (“લિલડી સિ ધાડી ને લિલડાં પલાણુ.”—એ ઢાળ.) ભાણુકી છે ધૈડિ ને મેાતીડે જડાવ,અલબેલાજી અસવારરૃ-નિરખી નેણુાં લેાભાણુાં. મણીને છે મારડી જરીના પલાણુ, રતનજડિત ાટે હાર રે.-નિર૦ ૧ તન જડિત કલગી શિર શાભે, મેતીડે ગુંથી કેશવાળી ;-નિર રતને જડિત સુ‘દર શાભે લગામ,હરિવરના હાથમાં મે'ભાળી રે.-નિર૦ ૨ પચર’ગ પાર્ટિના જેર બંધ કશિયા,પાગડૅ રતન જયાં સાર રૅ;-નિર૦ રતન જડિત ડુમીનીરે શાભા, રતન ઝાંઝર ઝણકાર રે.-નિર૦ ૩ ચથળ છે. ધાડી ચતુર અસવાર, જેને કિત નરનાર રે;-નિર૦ જાનૈયા થમાં શાભે સુદરવર, સામળિયા સિરદાર રે.-નિર૦ ૪ ઉડગમે જેમ શોભે ઉપતિ, એમ શોભે અલમેલે રે;–નિર૦ પ્રેમાનંદ કહે પ્રભુ આન્યા ખારે,સુદર વર રંગ છેલે રે.--નિર૦ ૫ ૫૪૪૨ સુ-રાગ ધોળ, (ધાડી તારે મુખડે રતન જડયા૨ે ખાઇ.’–એ ઢાળ.) te વરધાડૅ એસિ વાલે આવેરે વિહારીલાલ, સામેા મળ્યા. માલિડા લઇ હાર- તારે સરસ અન્ય ૨ લાલ, જાઇ હુઇ ચમેલી ને માલતી મેગરા,સેહરામે સુગધ છે અપાર-તાશ ૧ ગુલાબના ગજરા સાહેબેલ વિનાબાજી,ગુલ ભાનિ ખંડ લીધી હાથ તારા કૃતીની કલંગી ને કેવડાની ટાપી, સેવતીનાં ગાં સહુ માથતેશ ર ગુલદાવિદેગુલાલ ગે'દા ગુલમેદી ગુલાબાસ,ચંપાની સુગ'ધી ચારેપાસ, તારા- ફુલડાંમાં-ઝુલિ રહ્યા કેસરિયાવર કાનજી,રોભા જોઇઆનંદ હરિના દાસ.-તારા૦ ૩ પેહેાષ પુલને પારિજાત વરસેરેબ દારકા,સુગ'ધીમે સામલિયા ગરકાવ;-તારા પ્રેમાનંદ નિરખી જાય વારવાર ચારણે,રૂપાળા રંગ બિના ખારાવ.-તારા- ૪ પદ ૪૩ સુ-રાગ ધોળ (‘અરે વેવાઈ તારી સેરીયુ સાંડી,”-એ ઢાળ,) રાયરેભીમક તારૂ’ હેર સાંકડુ', મારા હરિવરના હાથિડા ન મારે; વિઠ્ઠલ વર આવે વાંકડ શયરે ભીમક તારા ખજાર બહુ સાંકડા,રથ પાલખીને સાંકડ બહુ થાયટ્.વિ ૧
