સંક્ષિપ્ત સમલીલા. કસને જાણજ ફરે, ધાયા ભૂપાળજી, બાળજી. દેવકી નાના કીધીરે, જે લીધી વીરા અને શું મારારે, અબળા રહેવા દે કુળ અમારેરે, દીકરી દુષ્ટને યા નહીં, કરવા નાશજી; શિલા સાથે ઝીકતાંરે, ઉડી તે આકાશજી. અંતરીક્ષથી જૂએ રાજારૈ, ખાલતી ખાળજી; શ્વાસકે ધરણ પડાર, કંસ ભૂપાળજી. કન્યા થઇ વીજળીરે, ગગને ગગડે; મામા તારે મારનારારે, ગોકુલ ગામડ઼ે. રાયને ચિંતા થા, છેડયા વસુદેવજી; કરે કસ સેવજી. છવાડા. દાવડા, ડીયાં દેવકીને, શુકજી કહે કથા, પરીક્ષિત સાંભળે; એમ ત્યાં ઉદય હવારે, સમરથ શ્યામળા ગોકુળની કહુ કથારૈ, વ્યથા ગઈ સહુ; ગગન ગાજી રહ્યુંરે, પુષ્પ વૃષ્ટી બહુ. પુનાતી પ્રેમદારે,જાગી જે જશેામતી; પાસામાં પુત્ર દીૉરે, ત્રિભુવનના પતિ, જેમ આકાશમાંહેર, શશિ હાય નિરમળા; તે થી અધિક શાભેરે, સેન્દ્રએ સ્થામા. ઘરમાં તેજ ધણું રે, કીધા કાટી દીવડા; નંદને કહે જસોદારે, ઉઠને પિયુડા. કઇ કઇ સબળ સારે, શુકળ બ્લુ માફ’; ઉઠો જા જાગી અજવાળુ રે, વસ્તુ છે ઘર તમારૂ નક્કરે, નાથજી નીરખીયા; હરીમુખ જોઇ જોઈ, હઈડે હરખાયા. શ્રાવણ માસ સુદરરે, રાત સામણી; તીથી છે અષ્ટમીરે, નક્ષત્ર છે પાછલી એ ટીરે, નિશા સહીણી. આનંદની; મહા ફળ પુણ્યે પામ્યારે, શ્રી ગાકુળચંદની, j ૭૮૩ ૧૨૯ ૧૩૦ ૧૩૧ ૧૩૨ ૧૩૩ ૧૩૪ રૂપ ૧૩૬ ૧૩૭ ૧૩૮ ૧૩૮ ૧૪: ૧૪૧ ૧૪૨ ૧૪૩
