નરસિંહ મેહતા. મનડું વ્યાકુળ વિનતા કે, નાદે હરી લીધાં મંન રે. ભૂષણ વચ્ચે ભૂલી ભાનિયા, વાંસળીએ હર્યું તંન રૂ. કહાનજી. ખળા એકલડી નીરિયા, તજીને ધર પરિવાર ૐ; નરસૈંયાચા સ્વામીને મળવા, "રમવા ઇચ્છે નાર રે. કહાનજી. પદ૨૪ સું. વહાલા. વાંસલડીને વારા રે વારા, વહાલા વાંસલડીને વારા રે. ઓછાંના કાંઈ સંગ ન કીજે, એ પાખે તમા સારા રે. વહાલા. તમારા અધર વિષે છે અમૃત, એમ કાં છુટુ રાખ્યું રે; પાતે પીયે બીજાને પાયે, તા રેલછેલ કરી નાખ્યું રે. પશુ પંખી તસ્વરને પાયે, લાંખી થઇને બેઠી રે; કાઢેલું પાણી જેમ પીએ, ભેંસ ખાબડે પેસી રે. વહાલા. જાહાં જોઉં ત્યાં માસને મેડી, અમને ઠામ ન આપે રે; નિર્લજપણે સંમી થઈને, માથે છાણાં થાપે રે વહાલા. આપતી મીરાંત હાએ , તે ઉપર મન ચરકે રે; ધણી રણી દાતાર થઈ છે, હાથ પીધે ૐ હડફે છે. વહાલા. એટલે કીધે નવ સરે, અમ ઊર અમલ ચલાવે રે; » નિશાએ મન આકર્ષી, ઘેર ઘેર વાત છેડાવા રે
૫૬૨૫ મું વહાલે ક્રાણુ વેળા ક્રાણુ વાર, કામણુ કીધું રે; વહાલે વાઈ વેણુ રસાલ, મન હરી લીધું રે. હરીનાં નેણુ સલુણુાં ખાણુ, હૃદયામાં વાગ્યાં રે; તું વૈદડા વેરે આ માર, જોર ઉરપર લાગ્યાં . સર્વ છેલ માંડે તું છેલ, કહાનજી રસીએ રે; વહાલે વાઇ માહની વેણુ, મારે મન વસી રે. આમ રમતાં રાસ વિલાસ, એડલે ચંપાણી રે; સુને દીધું માલીંગન, સારંગપાણી રે. સુને કાંઈ ન સુઝે ક્રામ, થઈ હું દીવાની રે; મારા ગયા સહિયરની સાથ, જગુનાં પાણી રે. 66 ‘રમના સસ મેરાણ રે.” મ
- 3
વહાલા.
