ઉપદેશ વિષે. પુરુષ ચાલી જાય પારકે ઘેર, તે ન હાય સાડાસાળ, ઉપલી કન્યા ર્ન પૂછે, માથે ન ાલે માડ; માથે ન ચાલે મેડ તે કન્યા, ને એ બે વાતમાં થાયે અન્યા, કહેગેવિદરામ અનુ જીવિત થૈ ગયું ઝેર. પુરુષ શાલવિના શૈભે નહિ કેદી, આભૂષણ કહું એક, સાળે તણી તા શીલ જશાભા, જે ટાંણે રાખે ટેક; ટાણે રાખે ટેક તે કેવી, તા પરત્રિયા તે માતા જેવી, કહેગાવિરામ આ જીવિત ા મે દી. શીલ૦ પાચ પાપ સર્વ પાપથી ભારી, તે મહા પાપ કહેવાય, બ્રહ્મહત્યા ને ચાર સાનાના, ત્રીજો જારી કહેવાય; ત્રીજો જારી ને અન્યાએ જે ચાલે, મદ્ય કેરી તેની સેાખત ઝાલે, ગોવિંદરામ સાંભળે નર નારી. પાંચ ગાફલ બંદા ગર્વ ન કરીએ, ગયું રાવણનું રાજ, સીતા હરીને સર્વે ખેયુ, એવું નહિ કને આાજ; એવુહિ કૅને આજ તે ભાઈ, લંકાના પતિને સમુદ્રની ખાઈ, ગાવિદરામ પગલું કહે જીવ જગતના એવા ડાયા, કથા ભાંડ ભવાઈ ને ભુગલાં વાગે, ત્યાં જોઇને ભરિયે. ગાલ સાંભળવા જાય, પણ તૈયાર થાય; ત્યાં પણ તૈયાર થાય તે જોવા, બુઢાપણુનીલાજ જ ખાવા, ગાવિદરામ ગધેડા ગંગામાં નાયે.. ખેડા, વાઢયે ચાલ્યું ગાડા ઉપર વારા મારગમાં શેઢા ઉંચા નીચુ થાય તે આવ્યા, યા નીચું કહે સવળું કેતાં સમયે આડું, તેની સમજણુમાં બહુ ફેર, ગાડા ઉપરથી પડતુ મેલ્યુ, માથું થઈ ગયું ઝેર; માથું થઈ ગયું ઝેર તે છુટી, તેાય મુરખ મેલે નહી મુડી, કહેગાવિંદરામ વેરાનું ગાવિંદરામ જાય, થાય; ગાડું, વેારાજી તમે ઝાલો નાડું, ord પડ્યો ડેંડા. 390 પ્રથમ કર્યું કરે નહિ મનનું, તેજ હરિના દાસ, માત્ર લડીમાં મેડે ચઢે, ને ધડીમાં વાઢે બ્રાસ; ગાડા નાડું સવળુ
