આખાહુરણ. મુખથી આયા અમૃત વાણી, પૂખે પારવતી પટરાણી. કુશળ મૂશલ વાઈ ને ત્રાક,પૂખી તારૂં જીયાવરનું નાક. ભિભાસ. ધુ'સળે મા પુ'ખીશ ઉમયા, સળે વૃષભનું જોતરૂ રે; મૂસળે મા પૃખીશ ઉંમયા, મૂસળે અમૃત ખાંડ રે રવાઇએ મા પૂખીશ ઉઠ્યા, રવાથે મહિનુ વાવણ્ રે; તરાકે મા પૂખીશ ઉમયા, તરાક એ વિશ્વનું ઢાંકણું રે. સરૈયે મા પૂખીશ ઉનયા, સરૈયા તૃણમન' ચારણુ; ઠંડી પીંડીએ મા પૂ ખીશ ઉમયા,ઇડી પીંડો એ ઉદર વેખડુ રે. રાગ ત્રિતાલી ચાપાઇ કાતી નાખી છે ખંડી પડી,મયા હરખે હરખે હીડી; ગળે ઘટ ઘાલીને તાણ્યા,જીયાવરો માયરામાં આણ્યા, આડા અંતરઢ ધરાય, હસ્તે હસ્તમૈલાપક થાય; જોશી કર્યુ છે સાવધાન, ગયાયને દેમતી માન. સજૂ મળી ત્યાં મંગળ ગાય, એવા આનંદ છવ થાય; આવી બેઠા મેટા રાજાન, ભાણુાસૂર તે દે ઘણુ માન. વલણ. કાડ પાહાંતાં મનતણાં, પ્રેમે આખાં પાનરે; વરવહુ આવ્યાં ચેારીયે, દે ખાણુ કન્યાદાનરે કડવું ૪૮ સુ-રાગ ધન્યાશ્રી. સુર અસૂર તે। આવી મળ્યા, મનમાં તે આનંદ ભર; ખાણુરાય ને ઘૂખન, કરવા ખેડૂ। મધુપ હરીહર સભામાં બેઠા, સુર તે તેત્રીશ ક્રેડ; અવર રાણા ને રાજી, સરખા તે સરખી જોડ. વાછત્ર વાગે અતી ધાં ને,બંદીજન કહે ભ ય; રામ રંગ થઈકાર થાય છે, કરે અપ્સરા નૃત્ય. શુક્રાચાર્યે બાણુરાયને, વેને કન્યાદાન; કહે આ દિવસ નહીં આવે ક્રી, સાંનિધ્ય શ્રી ભગવાન. ખાણરાય કહે શીઘ્ર મગાવું, જે જોઇએ તે આજ; કન્યાદાન દઉં” કાડથી, અનિરૂદ્ધને શ્રી મહારાજ. જળપાત્ર કુમકુમ દધી દૂ, શ્રીફ્ળ ફળ જે; નાપાત્ર કર મહીને, રાણીછ લામાં તેહ. ૮૭
