અખાહરણ, rº આવ્યા આવ્યે હળધરકેશ વીર, ગાયેટ ચારી તે જમના તીર, લાખેણી, માન્ય ગેપીએના માખણ ચેર, એ તે નાગર નંદકીશાર, લાખેણી, એની મધુરી છે બહુ વાણી, અને વાપીતા મહીનાં દાણી, લાખેણી. એને મન આનંદ ભઠ્ઠ થાય, સખી એખાને લઈ જાય, લાખેણી. એમ સયા ગામે ગીત, મન આણીને બ પ્રીત, લાખેણુી. તીનોં માનદ સહુને થાય, ભર પ્રેમાનંદ જશ ગાય, લાખેણી. રાગ કેદ. મૂકયાં ભાત પીતા પરીવાર, સાથ આખાબાઇએભરી ખા બાઈ ચાલ્યાં ચાલશુહાર, સાથ મૂયેા સહિયરતારે; લીધે બદવતણેારે. નયણું નીર,મનમાં આતંદુ અતી ધણારે; ચિત્રલેહા આવી દેવા ધીર, મિલાપ કરી એ ખાતણે રે. અન્યા ભેષાં હૈડાં સાથ, મનમાં આનંદ પામ્યાંરે; ભલે પામી તૂ' અનિરૂદ્ધનાથ, દુ:ખ તે સઘળાં વાસ્યારે. આપણુ રમતાં સહિયર સાય, સુખમાં તે દૂ મ્હાલતાંરે; હવે લીધે ખાઇ જાદવ સાથ, અમને મૂકી થયાં ચાલતાંરે. મ્હાટુ ધર પામી સહિયર તૂ, રાજી મનમાં થઈ; ગરે. સુખમાં તારે બાકી શું, પીડા તુજ મનતી ખેની ડાળાં થાજો આપ, માયા મનમાં રાખો; ખેલ્યુ ચાલ્યુ કરો મા, વ્હેલાં તે દરશન દાખજોરે, ત્યારે કહે છે આખા બાઇ, ચિત્રલેહાને પાએ પડીરે, મેની તુજ સાચી સગાઇ, સહુ સહિયરમાં તૂડીરે. ખાઇ તે ઝાણ્યા મારા હાથ, રક્ષા કીધી મુતીરે; મેળવી આપ્યા તે આ નરૂદ્દ નાય, દયા આણી તે ધીરે જ્યારે પતી ન મનની માંહી, વ્યાકૂળ એની દૂ થતીરે; સુખાધ કરતી મુજને ત્યાંહી, સમજ મુજમાં ન હતીરે. અનેક ગુણ છે તારા મેન, તે મુજને નહીં તુજ વીના મુજને નહી ચેન, ડૂતે મુજ ભાઈ તુજને કહું આપોઆપ, મહિઅર કા દિન અપરાધ મા કરજો ભા, કુશળત અમા એમ કહી ભરતી નયણે નીર, ચિત્રલેહા છાની મેની બીજે રાખતી; તારાં ચીર, ઠંડાં સાથે ચાંપતીરે. એટલે આવી આખાની માત, નયણે નીરધારા વહે; પુત્રી મારી સાંભળ વાત, મુજ શીખામણુ મન હે. વીસરેરે; હૈડુ ર. આવરે; કહાવરે.
