નળાખ્યાન એક દિવસે નળ ભૂપાળ, મગાવ્યુ' જળ થયે સધ્યા; રહી પાડાની કારડી ધોતાં પાગ, કળી પાત્મ્યા પેઠાના લાસ. સંધ્યાવદન પીધુ રાજાન, પ્રવેશ કળીને થયું તે સ્થાન; જ્યાં સેન્યા તે ભૂપાળ, સર્વાંગે માપ્યા કળીકાળ. વલણ, કળીકાળ વ્યાખ્યા રાયને, ભ્રષ્ટ થયે નૈષધણીરે; હવે વહુરાડુ પીત્રાઇને, કહી ચાલ્યા પુષ્કર ભણીરે. કડવું ૨૯ સુ-રાગ કહાલેર, ૧૦ કળીબ્રુગ કળીબ્રુગ કળીબ્રુગ કીજીંગ દ્વાપર મળીને આવ્યા, પુષ્કર કરે પાસરે; હસ્ત ધસે ને મત ધુણે, મુખે મુકે નિશ્વાસરે. વેશ વિપ્રને ધો અધર્મી, ને અન્ય સસ્તક લે; નૈષધપતિ મેઢ તપ કરવા, થઈ તણાને તાલેરે. એક કુળમાં ઉદય અન્યના, તું જોગી નળ રાણા; તે ભાગબાગવે નાના વિધના, તાદ્ગારે નહી' જળ દાણેારે કળિ કહે છે જોજો ભાઇયા, કનૈ વાગ્યે આડા આંકારે; એકજ ખારડીના એ કાંટા, એક પાધરા એક વાંકારે તારા પિતાસુ અમારે મંત્રી, તે માટે હિત ફીજે; એમ કહી કર ગ્રહી ઉઠાડયા, આવ આલિંગન દીજેરે. ભેટતાંમાં પિડ પુષ્કરના મધ્યે, કીધે કળીએ પ્રવેશરે; તેડી ચાલ્યે નૈષધપુર ભણી, કરવા નળસુકલેશÈ. વાટે જાતાં વારતા પરડી, ન મળવુ’ નાખે જનારે; કળી કેહે તુ ધૃત રમજે, હું થાઉં એ પાશારે. કળજુગ પ્રથમ પેણ કરજે વૃષભનુ, દ્વાપર ચારો ફીરે; કળજુગ કળીજીર. કળીજીગ. સરવસ હરાવી લેજે નળનુ, એ વાત ગમતી ગાઠીરે. કબીજુંગ જપી પુષ્કર પવિત્ર હુતા, ન્હાતી રાજની અભિલેષા; ઊપજી રિયા નળરાય ઉપર,મળ્યા જુગએ અદેખારેકળીજીગ. વૃષભવાહન પાસા કરમાં, આવ્યા રાજસભાય; આંધવ જાણી દયા મન આણી, નળ ઉઠી બેઠો થાય?. ।ળીબ્રુગ. ભલે અલાણા-પુષ્કર ભાઇ, ભૂંગી વેશને છાંડા; આ 8 રાજ તમાટે વીસ, રાજની રીતી માંગરે, કુળીબ્રુગ આસન આપીકરે પૂછે ફી ફેસરે; પૂન, નળને કે બીજી વાત ન રાખ્યુ, ધૃવ રમવાને પ્રેમરે, ળીજીંગ,
