નળાખ્યાન, નૈષધ દેશની રાણી, તાણી પ્રભુજી અગ અવેવ ઘેલી સરખો ચાલે, અતીસે યરૈ, હા ના ભારા, તારા જયરે, હૈા નળ વાહાકે વછેડીરે, હાની 0 છેડી, હા ના ભરી,હું નળજ માડયુ વલવલવું તેવુ, રાવુ મુક્યું વલવલતી વૈદરતી વાટે, ઉચાં કરણ સ્વામી શુય, હુંય પરહરી, હા ના વાહાલા નથ મેહુ વિચારા, હા ના કર્મે વાળ્યા આડે! આંક, વાંક શા માદાશ, ય વળ વલણ. શે। અપરાધ ગાહાર સ્વામી, દારૂણ વનમાં મુકી ગયારે; અપ બ્રાંત હું તજી, અંતર ન ઉપજી રે. કહેવું ૩૭ મું, રાગ રામગ્રી વાત. પાય વૈદરભી વનમાં વલવલે, અંધારી રાત; ભામની ભય પામે ધણુ, એકલડીરે રસનાયે નામજ નળતણુ, પુખ જતીરે ય; શુદ્ધ નથી શરીરની, બાંરે કેટક રાઈ રાઈ રતી આંખડી, ભરે આંસુ નીર; નયણે વારા બન્ને ઝરે, ધરે અંગ વીર. હીડતાં તે ભાખડે, પગમાં વાગે ડ્રેસ; ચાલતી ઉભી રહ, ભરાયે કાંટે કશ અંગે ઉઝરડા પડયા ઘા, વેહું શાણિતધાર; Gfs! હા નળ હા નળ ખેલતી, ખીન્ને નહીં વિચાર, ધૃતર ઉતરૅ, ચઢે ગીરી અશુદ્ધે ઉધડકે નહીં, પા વાઘ વાંકી વાઢ ટીંબા ટેકરા, કરાડ; ખરાડ. ભયાનક ખાદ; રાષ્ટ્ર માંહે સાપ ૐૐ, પશુ ધુવ ધેા. શબ્દ પશુ પંખીતા, ન પડે કાંઈ પ્રોઇ; વરૂ વણીર આહાવે અહ્માં, ધાયે વળગયા રીંછ. શૂકર રાઝ ચિકારડા, ચીતરા કાલુનાદ હાચે લણા, બહુ ખેલે શીઆળ. ૧૫૭ ખા આંબલી લીમડા, અરીઠા અપાર; શામળ સમડી સેગ, ન સૂઝે પંથ વિચાર. ૧૪ કેટલી. વૈદર્ભી. વૈદલ્હી, વૈદર્ભી. વૈદરભી, વૈદી. વૈદરભી. વરભી. વૈદરભી. વૈદરભી.
