નળાખ્યાન.. સત બળે દેઉં ! શાપ, ભસ્મ થાળે વ્યાધીનું આપ; વચન નીસસ્પુ` મહિલાનાં મુખધી, અગ્નિ લાગા પગના નખથી. સ્તવન કીધુ` એન્ડ્રુ કર જોડી, નમતામાં થયે રાખેાડી; પ્રેમદા પરિતાપ, ઉપકારીને દીધા શાપ. પામી ધી વ્રત ભાગું, પણ લાકિક લાંછન લાગુ, લેાકને પારધી સદૈડ, માટે પાડું હુ મારી દેતુ. પ્રાણત્યાગે નથી હું ખીહીતી, શું કરૂ. સ્વામી પાખે છતી; કેશના પાંગા ગુંથી ગÝ, લેઈ ભરાવ્યે કાંસા ક હાવિષ્ણુ એટલું ભાગતી ભરૂ', નળની દાસી થઇ અવતરૂં; એવે ફળજુગે ધાર્યું મન, કરૂ' કાંતક મહુથી ઉગારી લીધી, ત્યાં હું ઉપન્ન. કીધી; માયા કળીએ અલ્પ દીઠી તાપસ આશ્રમ વાડી, ગઇ ક્રમય'તી કાંસા કાઢાડી. નગ્ન દિગબર છે મહુત, ગઈ પાસે હરખ્યું તે; આલે કીન્હુમ નાસા ગ્રહી, અપ્રીત મચ્છુ માટે થઇ. શકે. ભીમકસુતા દમયંતી, તજી નાથે હીંડે ભમતી; અપરાધની ભ્રુતે, કામની તથ કાંત. ભીમક સુતા આનંદી અપાર, જોગી જગદીશને કરી કરીને પાગે નમે, મુની કહે નળને છે ક્ષેમ, નળ નારી શેધે છે અન્ય, તુ તવ હરખ્યા પ્રેમદાના પ્રાણુ, મારા અવતાર; તમે. નળનું પ્રશ્ન કરાજી પણ ઉતચ્યા તુજથી પ્રેમ; જે ઉપજે મન. કરજે પ્રભુને છે કલાણુ; લક્ષ નારી કા રાજાન, પશુ માહારે નળનુ ધ્યાન. કે ઠરીઠાર તે જાણી નળ, નારીએ લીધાં જળ ફળ; પામી વિરામ કીધુ' વમાંતર ઢીા નળરાય, શયન, નિવશ થઈ સ્ત્રીજન. જાગી તે। દુખ ખમણુક થાય. વલણ. નળની નિદ્રામાં, સ્વપ્નવિષે પુણ્યકરે; ચાર ધડીએ જાગી ચતુરા તે,આશ્રમ વાડી ફેાકરે, કડવું ૪૦ મુરાગ મલ્હાર, ભીમકસુતા જાગી કરીને, ચાહારે દિશાએ શેયરે; નહીં તાપસ વન બીહામણુ’, તળની નારી હુ’ પાપણીને પગલે કરીને, મુનીએ મુકયે મેં કાણુ કરે આચરચાં જે, વીપત પડે છે રાયરે રે; ભરે 1
