ક્ષમા અંગ. ક્ષમા અગ, કિલ્મિષ જન્મકાલનાં જાય, જેના નામતણે મહિમાય, એવા નામતણા જે ધણી, તેની મેટપ જોતાં ઘણી; તેની ભક્તિ કરે ઓળખી, એ સમરેથિ અખા નર્ સુખી. જે ખાà ચાલે સાંભળે, કરતા કૅમાં નવ બળે; હરી. C3 નર નારી તે નપુંસક લિગ, જળચર થળચર ખૈયર અંગ; કા ભત્તા હતા જે, અખા ભક્ત જે જાણે એહ. છર પૂજ્ય તેને સમજી ઓળખી, જે વચને વચને ટાળે દુખી; નરવેશે હરિપૂરણબ્રહ્મ, સૂકતે કર સમજાવે મર્મ; ગુણાતીત ગુણ અગીકરી, આપે આપ સમજાવે પૂજતાં પ્રતભા ગુણુ સેજ, પણ ખેલતી મૂર્તિમાં હરિ કેન્દ્ર; જડ મૂર્તી મુખ ખેલે નહી, ચેતન કહે તુજ સેવા સહી; પીંડન જોઇશ જોજે વસ્ત, અખા મળે હરિ હસ્તેસ્ત. ૭૪ અખિલ જગત મૂñિ રામતી, મહાજ્ઞાતીની મૂરત કામની; જડથી ચેતન સૂરત બલી, નાની મૂરત સર્વોપરી; કારણ તેનું એક વિશેષ, અખા હું ન મળે જ્યાંહાં શેવ. ૭૫ કાટિ વર્ષે પ્રતિભા પૂજિયે, પણ નાની મૂરત પામી સેવિગે; પેાતા સરખા હરિજન કરે, માટુ' માતમ જ્ઞાતા ધરે; જડ ચૈતન ગમે તે પૂજ, અખા સેવન તેની સૂજ. પૂજાને એ ભાળે ભેવ, જે પૂર્ણ નિપન્યા જનક વિદેહી સેન્યા ક્રૂિજે તે બેઠા જ્ઞાનીને શુકદેવ; ધ્વજે અખા જ્ઞાનિના મેમા ધણા, ઇશે ઈશ રખે કાઈ ગણે. ૭૭ દીસેસ સરખાં વતત, ખાતાં પીતાં ભરતાં એક અધિકતા નાની ધરે, હરિશું નૃત્ય સ્વતંત્રજ જંત; કરે; અખા તે નૃત્યમાં બહુ ભાવ, જળને ભારે તર્યુ જાય નાવ. ૭. ભક્તિ એકાસી પૂરી થઈ, બ્યાસીની યુધ્ધ આવી નવની કાશ નહીં અખા એવું વિરલા મને રે. Ge રહી; તેવા ભક્ત જ્ઞાનીને ભજે, પ્ચ કરે તે સાકા કરે, રહે રજે; સાળે અશે હરિ જાણિ રદે, જેની વાણી જેમ અગ્નીથી દિંવે થયેા, દીવામાં જી નવ વર્તે, દાવાનલ રહ્યા; તે માટે હરિજન સ્વે હરી, અખા રખે કા પુર્છા કરી. ૮૦ તીર્થ ગ ૨૪ 1 તીર્થં કાઢિ હરિજનને ચરણ, કૃપા હશે તે જાશે શરણુ; આરે કાળે હરિજનને રદે, હરી મેલાવે તે જન વદે; મહા મેટા જનના પ્રતાપ, અખા થાય હરિ આપેઆપ. ૮૧
