૩૧૪ સામળ ભટ કાણુ કાણુ કરી દીધા સાદ, માંહામાંઢું લાગ્યું વાદ; રાજા જાણે કાઈ ધાબી મુવા, ભડભડતા કે ભૂતજ થા. ૨૭ પરિયડ જાણે કાઈ આવ્યા પ્રેત, કપટૅ કરવા મુજશુ' હેત; એવા મનમાં સ”દેહ પડ્યા, રાજાને મન ધ૪ ચ્યા. દાહરા. ૨૮ રાજા કહે તુ કુણુ છે, આ વેળા આ દિશ; ખેલ સાચુ' ઉતાવળા, નહિત છે; શીશ. ભૂત ભાગા બિહિતા નથી, ડાકણુ કહાડુ ; ચકચૂર. રાક્ષસને રાળુ' અમા, તુજને કર્ ત્યારે પરિયટ એલિ, આણી મનમાં તાપ; તુજથી નિહિતા નથી, શુ' છે ભૂતના ભાષ ? રાજા કહે પ્રથમ કહુ, હુ ત્યાર પછી કહે તાવ, થાય આપણું તે મા' નામ; કામ પે,-સમસ્યા. કર" કને રાય, રાયને કરી; ભારે વશ સહુ કાય, કૈાઇ વશ અમેા ન રહીજે; અનમીતે હુંકાર, વાત સહુ દિલમાં દાખુ'; પુત્ર મિત્ર સહુ જન, તેમને લેખે રાખું; ભારણુ પાલણ માનવ અમા, પરદેહી જીવ ચાલુ નહીં; લક્ષ જીવ સાથે નિત નીસરૂ', તે એકલો આવ્યા અહીં. ચાપાઈ. તે પરિયટે વિચાસ્સું મ’ન, એ તે માશ નદરાજન; ચતુશિરામણ એ છે રાય, હું પણ છું' એની પ્રજાય. એણે નામ સમસ્યામાં કહ્યું, લક્ષણ જોતામાં મે લઘુ હું પણું રાખું મારી મામ, ક્રૂડ પતરે મારૂ નામ. પા.-સમસ્યા ધરે અંગ રાય ને રક, રક રાજાશા દીસે; શાથે શાહ સુલતાન, સાત પામે મન હીસે; એક વસાના જન, કરૂ હુ… લક્ષ વસાને; મૂજ રીસથી અને, માનવી અર્ધ ટકાને; જે ઢાંકણુ સહુ જગ વિષે, રૂપ સમારે અમે સમારૂ તેહને, નામ સમજી લ્યો તાહ; માહ. ૪ ૩૧ ૩૨ ૩૩ ૩૪ co પ ક
