ન દખત્રીશી. ચાપાઈ. સસરા રાજા ત્રીજી નાર, તુ જશુના પડિયા પાખાર; ન પડયા પ્રધાનના ઝાંખે થયા, ક્ષધુ એક રહી ખેાલજ ક@ા. ૩૬૪ ત્રીજીવાર પડે પાબાર, તે હું વાત માનું નિરધાર; કહેવામાં પ્રજ્ઞા તે વાર, નાખે છે. લેઈ તેણી વાર. ૩૬૫ દાહરા. (રો)-સીતા સરિખી સુંદરી, કીધા ધર્મવિચાર; સાને સામ અડે નહીં, પડ પાસા પાબાર. (રાજા)–અમૃત પિરસ્યુ” ચાળમાં, આપે કરવા અહાર; દી' પશુ ચાખ્યુ' નહીં, પડ પાસા પોબાર. (પદ્મની)-ઇશ્વર બેલી સરવા, નેધારાં આધાર; સત્ય રાખે સતીતણુ, પડ પાસા પોખાર. (પ્રધાન)–ભીની આગળ પય રહે, અગ્નિ આગળ ધૃત સાર; ભૂખ્યા આગળ ભાજન રહે, પડ પાસા પોબાર. ચાપાઈ. (રોઠ)-સત્યે બાંધી મેદિની, સત્યે બાંધ્યા સંસાર; હોય સત્ય જો આ સમે, પડ પાસા પેાબાર, (રાજા)ન અમૂલ્ય સુહામણુ, લાભે ગયા તે ઠાર; દી' પણ લીધું નહીં, પડ પાસા પોબાર. (પદ્મની)—સત્ય યુકે જો સાધવી, ધરા ન ઝીલે ભાર; તે ગુણુ હાયે મૂજમાં, પડ પાસા પોબાર. (પ્રધાન)–અરુણુ આગળઆગિયા,દુ આગળ અંધકાર, જાર આગળ જીવતી રહે, પડ પાસા પોબાર ચાયાઈ ૩૩૭ aff ૩૬૭ ૩૬૮ પડયા પોખાર હ૨મ્યાં જણુ ત્રણુ, વછર વાત સંભળાવે કારણુ; વેદવચન કહેવાયે ચાર, તે તે વાત માનું નિરધાર. ૩૭૦ સસરા હરખ્યો તત્ક્ષણુ લીધ, નાખ્યા દાવ કરીને સીધ; રાખ્યું સત્ય જે દેવતણું, ત્રણ મનમાં હરખ્યાં તે ધણું ૪૭૧ ાહરા. ર ૩૭૩ ૩૭૪ પયા પાબાર ત્રણે જણુતા, ન પડયા પ્રધાન નાખ્યા બહુા; જીર અપમાન થયા બહુ પેર, તેણે રાખ્યું રૂઆિમાં ઝેર ક
૩૦૧
