નઃખત્રીશી. એમ લખી પાછા વળ્યે, આવ્યેા જળથી બ્હાર; પછી પ્રધાન પીવા ગયા, લખ્યા આંક જે ઠાર. વાંચી અક્ષર ખીજ્યા ભ્રૂણ, પેાતે લખિયે ક; આપે ડહાપણ શું કરે, પરના હારે પ્રતિઉત્તર પાતે લખ્યા, સૂઝે જેવી પેર; 'ક પ્રધાન-સાચા હ્રાય શિદ વરે, કપટ કરી મુજ ઘેર. ભૂખ્યાને અણભાજ્ય શું?, અનાયની શી આય; જારને મન શી દીકરી, ઉન્મત્તને શા સાથે. બીજી વાર જળમાં ગયેા, રાયે વાંચ્યુંા લેખ; ખે આણે ખરખરા, દુ:ખ ન ધરતા રેખ. શય-ગજે વશ કુશને, નારી તે વશ શરમ; અરવ વશમરજાદ, રાજા તે વશ ધરમ ૩૩૮ પ કર ૩ ૩૧ પ્રધાન-મન વશ હાયે જેનું, સત્ય તજે ન નિવા, પટે કરી નવ માલે, લેવાને કાણુ Bet ચાપાઈ. એહ લખી આવ્યે રાજાન, જળ પીવા પેઢા પરધાન; તે વાંચી ઉત્તર આપે લખ્યા, ક્રોધ અતિશે મનમાં રખ્ખા. ૩૦ દાહરા. માન-તરસ્યો જાય તળાવમાં, દેખી અમૃત તાય; જોએ તરશ પે નહીં, પાછા ન વળે કાય. ૩૯. ચાપાઈ. એમ લખીને આબ્યા બ્હાર, પછી રાાં ગયા તે ઠાર; વાંચ્યા અક્ષર ચેષે ચિત્ત, કાપ તને લખ્યું કવિત્ત. ૧૯ દાહરણ. ાય-ઘેર બેઠાં માતી નવ હારીએ, પ્રમાણુ કરીએ બહુ પેર; કબુલ સા (તે) ખેટુ કરે, (જો) ગરજે જાએ ધેર. ૪૦૦ થાપાઇ વજીરે આપે વિચાર્યું ચિત્ત, જોવા ચાયા વાવડી ભીત; વાંચી વિશ્વાસુ મનડા સાથ, લીધા રાયને આડે હાથ. ૪૦૧ રાહ. y
