૩૪ સામળ ભટ દ' પેટી ઉપર મૂકિયા, મૂરખ મન તે તે ચૂક્રિયા; વૈતાળ ગયા તે વસ્તજ હરી, ખેઠે। રાય ધીરજ મન ધરી. ૨૯૫ ચેતવ્યા વધુ તે નવ મારિયે, ક્ષત્રી ધર્મ તે કયમ હારિયે; પૂછે રાય કાણુ કરે જોર, દૂત જાર કે સ્ત્રીને ચર. ૨૬ ત્યારે દૂતને ચઢી છે રીશ, ગાળા દીધી ત્યાં દશ વીશ; મારચુ ખડગ લીધા છે પ્રાણુ, પડયે વાટમાં તેહ અજાણુ. રક પછે દૂતનુ લીધુ રૂપ, સ્ત્રી પાસે જો ગમે તે આવા તમે, ચલો ખાટી ઉડીનાર તે આગળ થઈ, ઊંટ ઉપર ખેડી તે આવ્યે થાઉં છુ છે ભૂપ; મા. ૨૮ જઈ ખક ના આણી કાની ચત, ખેડી સાંઢણી લીધેશ પૂર્વ દિશા વાંકયા જેટલે, નારી તે ખેલી પંથ, ૨૯ તેટલે; પશ્ચિમ દેશ, કેમ કરી પૂર્વમાં પ્રવેશ. ૩૦૦ પશ્ચિમનું કામ, તેડી જાઉંસ્ક્રુ મારે ગામ; વાંકુ વચન તે સાથે કરવું, રૂપ પેાતાનું પ્રગટેજ કહ્યું. ૩૦૧ ફૂડ અને પેટી તા ગઈ, તે નારી તે નરવશ થઈ; પેટી દંડનું ભાગ્યું જોર, થઈ ગઈ નારિ તે ત્યાં ચાર. ૩૦૨ શું નામ તાહ' કયાં રહે, કયાં લઈ જાઓ મુજને કહે; ભાતે જૂગારી નભ, વસવુ મારે માળવ ગામ. ૩૦૩ કરૂ કામ અણુણવતમાં ધેર, ભાણસને હું છું ચેર આપણે જવું મારે શું હાર; નિશ્વાસ મૂકયા નારીએ, દૈવ ન પાહાતી આશ; સનને માન્યા મૂકીએ, પડયાં જુગારી પાસ. મારી ડાથે સાંકળ ભર્કેટ કરે ધેલી આ શિર ખેડયુ, રહે કેટલી વાર. ભૂંગી અસની આળસ, લંપટ જુગારી આપ; અંધ જેામની, તેનાં પૂરણ પાપ. નમેહે નિદ્રાળુઓ, દીન દયાદિન રીંગ; એવાથજે કામની, તે કામનિના ભોગ કાગળ પાપઢ લ.વિયા, મુજ સઈયરના મર્મ; તે વિઠ્ઠભતે નવ વરી, ત્યાં ફૂટડ મુજ કર્મ. પરંતુ ખભન સુખકર, અજીત અભેદી આપ; આવા પુરુષ મે પરભવ્યો, ભાગવું તેનાં પાપ vor ૩૫ 2019 ૩૦૨ ૩૦૯
