Xoş સામળ ના. કરતા કૂકાદૂક, ઊતા એ આકારો; કુદતા કરતા પ્રહાર, વખાણુ ધણુંરાં વાંસે; પ્રતિહારને મારી પરવી,ઘાટ ઘણા જષ્ણુને ધાગે; પૂછી રાવથઈ ત્યાં રાવલે, રાવણુ પણ રાત્રે ચઢયા. ગઢલકા વેરઘેર, વાત વાયુત વાંધી; ચઢયું રામનું સેન, લક લૂટાણી ખાંધી; કહું મા ભકણ, કહે રાવણ રણ શલ્યા; હે જીત અજીત,તે ચાંચડવત ચેમૅ; ગુલખાન બ્રણ’ ગલિ કુંચિએ,લખ કરોડ લોક લહ્યા; કહે રૂડયા રામ રાવણુપરે, ઉલકાપાત એવા થયા. દેશ અધેડમડાલ, થયે। લંકા ગુણ ગામે; ફૂટપા મહીપના મ્હેલ, કીધી અસ્વારી રામે; માથે લીધી મેટ, રૈયત નાઠી દશ દેશે; મ્હાંકે લીધાં બાળ, કામની છૂટે કેશે; કહે દૃઢ રે તુ રાવણા, સતિ સીતા શાને હરી; સામળના સ્વામી કાપિયા, નકલંક લાડિન કરી. થયું” રાવણને જાણુ, દેશમાં ફુડી વાહી; પ્રતાપવંત પ્રધાન, ચઢી ચાખુ? ચાહી; દિધિ યતને ધીર, વીર્ હૂંકા વાટે; જોરાળા મહા જોદ્ધ, મૂકયા બહુ ધાટે વાટે; તાપ લાગ્યે સહુ તરધ્થા, ધૈર્ય કાઇનું નવ રહ્યું ; સામળ કહે સેવક રામને,અગદ જાતાં એટલુ થયું. પ્રતિહાર પ્રાક્રમી પાંચ,પ્રાન્ટેકીધા પળ પાંચે; ખોજા તેથી બળવંત, અમદે લીધા અંગે; સાત પાંચ પાંત્રીશ, શીશ કરમાં શૈલ તે; રામ રામ કરતા માગ, લાજ સહુની લાપતા; હાલ હુલહુલ થયે, ર્ નત્ર આણ્યોદશધના; થયા વાલિત, ધન છેડાન્ય બના હી પ્રતિહાર, શીશ માં છે હાથે; વડ જો, બહુ વળગ્યા છે ખાધે; થી હાર, ધણા જોરાવર નતે; પ્રાઅે કરતે પ્રશ્નાતે; પાંત્રીશ જોરાળા હનુમંત આવ્યે સભામાં શર, કલપાંત કલાહલ કૂતે, કોષ એને શું કહ્યું કથી; ક્રાઇને ગણુતીમાં નત્ર ગણે, નિમિષ માત્ર નમતો નથી, હલકા વાળ વાંકા 64 ૯૮
