અંગદવિષૅ. મગ દ-અન્યાઇ એટલે આળ, ગાલ ગુરુ હીણા દે છે; અધર્મી અવતાર, ભાર શુ' માથે છે; બીજી; મુજને તુજપર હૈત, ખેદ રાખી નહીં ખી'; આપણુ અન્ને ભ્રાત, અતાવું કારણ જો વાળ તાત છે આપણે, હૈયે સહાદર સુખમાં; તુજને રાખ્યા તે કાખમાં, મુજને રાખ્યા તો કૂખમાં રાવણ-વાળી સરખા ક્રાંડ, ચરણુભારા ચાંપે છે; કાંપે છે; ૪૧૮ ૧૮૩ સુગ્રીવ સરખા લાખ, કૃત્ય દેખી ઈંદ્ર આદિ સુર સાથ, હાથ જેર્ડ જન ઝાઝા; નથી સાંભળ્યા કાન, રિદ્ધિપતિ રાવણુરાજા; ડેલાવુ' દશ દિકપાળને, સળકાવુ શેષ ધામને; તું અપ બુધ્ધિ સમઝે નહીં, રહે વખાણે રામને. ૧૮૪ નાયક; ગદ–શેષતણા અવતાર, તે લમણુછ લાયક; ક્રશીધર ફરશુરામ, રામ નરપત મહાલક્ષ્મી અવતાર, માત એ સીત સતી છે; એકાદશમે ૨૬, જોગ હનુમાન જંતી છે; ખસમાઈ કેસરતણી, બહેા ગુણ હેક બરાસ; તરણ તારણ ત્રૈલાકનું, તે સ્વામી સામળદાસને. સંવેશ. ૧૮૫ રાવણ-કીડીથી કુંજર કયમ મ્હો, ડકર કરી દેખાડે ડકરી; સ્વમામાં સીતા નહી આપુ', પકર અમે પકરી તે પરી; જીવાન તુજ જોખમ થાશે, મેલ જનાવર ઝાઝી જકરી; શાર્દુલ શેર સિદ્ધસે। રાવણ, બીજા બળવતા તે બકરી! ૧૮૬ ઝલના છંદ, અં–જોડને કર કહું વાત તુજ કામની,નરપતિગવ તુંજ એ એ જોશે; સીત શુ' પ્રીતતે મોતની રીત છે,ચાંચડવત ચાળશે ચિત્ત ચ્હશે; Üશ હતા તૂજ શીશ પર ગાજતા,તે સાથે શત્રુતાં બહુજ થાશે; સામળતણા સ્વામીની નીનિંદા કરે,ચેાકડી ચાદનું રાજ જાશે. ૧૮૭ વેચા. અ-રાંઢની જાત તે રત્ન શુ' ઓળખે, આખર ચૈતન ચાકરના; ગરીબતણે ઘેર પેટ ભરે તે, ા શુ જાણે ઠાકરને; મૈરૂતા મહિમા નવ પ્રાં, કર વખણુ તે કાંકરને; ખાખરની ખીલેડી ” અગદં, સ્વાદ પ્રુ નણે સાકરને ? ૧૯૮૮
