અંગદવિષે. . અગઢ-અંધ થયા દશધ, બધ ધારીશુ એઠે; કુળ અગાશ આપ, પાપરૂપી થઇ પેઢા; દશ છેદાશે શીશ, દીસ થયા તુજ વા; શ થવા ઉધ્રાંટ, લક્ષ લૂાશે લંકા; પુત્ર તારા પ્રાર્જ થશે, વિધવાનર તારી થશે; સમઝ મૂઢ મન મૂરખ મને, ચાદ ચાકડી ચેાવટ જશે. ૧૯૫ સૂના ૬. ૪૨૧ રાશૂર સામ છે સુભટ કા હાજરે, વાના મૂરખા માજ માલે; પૂછ ગ્રહી ફેરવે શીશ પાછળથકે, વખાણનાં નામની લાણ આક્ષે; ફાડ પોચાડા કરતૂફ એના તણા, જીભ ઝાલી કરી ચિત્ત ચાલે; સેન એનું જીવે તેમ કટકા કશ, પેસવા લકમાં ન કે હામ ધારે. સૃષિ બ્રહ્માતણી સરજિયે કા નથી, રામ સેવક તણે મુખ ખેલે; ત્રિલોકના નાથના ચરણ સેવુ' અમે, તેહ પ્રતાપ તુ કાણુ તેલે; રાવણા રક જાણી તને ચુ, ઉદવત કરૂ. ખાંત ખેલે, સામળતણુા સ્વામીની રેણું વદનથી, લેઉં વેગાધી હું માનમૅલે. લ' કખિત. રાવણ-અનૈવકા નૌર ઢે, કનકકા દુર્ગં કાય; ખાટ એકે નહી. લંક, દેખતેકી જાત્રૐ; આલગ કરત ઈદ્ર, અનિશ શ દીશ; ભુજ ખીશ ક્રેશ ધીશ, પૂજવેકા પ્રાત્રš; સામલ કે સદા ઝેર, સાત લાખ પુત્ર કાર; તાર ટેક રૃખ મેરો, ધૃઢ ગુન ગાત્ર ૐ; ખાલ સૂત બાલકરે, ઉતારું અંકાર તેરૈ, મેરે આણુ રામ લક્ષ્મન, માનવી કુન માહે રધુવંશી રઘુપત, નિમળહું જાફી મત; સેનાપત સુગ્રીવ જેસે, જીત જોડ જોડ ૐ; શુભ કે સુભટ સિંધુ, લક્ષ્મન કે ખાંય બધું; દુપત અજોષાકે, 'દી છેડ છાડ &; સેવકું સાધારન, દુષ્ટન નિવારન; તારક કવિ સામલકા, હિત હાડ હાડ &; પતિતકા પાવન ગુની, જન શ ગાવત; રાવન જેસે રામ અગે, શમ ક્રઢ કડ at
