સામળ ભટ ય. નહી રાવણ-દશે શીશ ભુજ વીશ, ઇશના આદ્ય ધરે છત્ર શિર ચંદ્ર, દ્રશૅર ખાસ વરૂણ ભરૅનિત નીર, વીર્ કુંભકર્ણ અગ્નિ નિપાવે અન્ન, તન જેણે શકુ પ્રહ્મા ભણે ઘેર વેદ, ખેદ કૐ વિષ્ણુ માને શરમ, કરમ ોરાવર છ પતિ જમરાય, વાયુ મુજ હેલ નવ ગ્રહ કરે સબ સેવ, દેવ કહે સામળ સમૃદ્ધ ધણી, શશિલંક ઘેર રાવન કહે અગદ સુના, -મનિક આગે મ્હાર, મેર ૪૨૨ ઉપાસી; ખવાસી; અભીતા; લછમન આગે કુંભ, કાયલ અંગે ગુ સિંહુકે આગુ શ્વાન, સ અમૃત આણુ બિષ્મ , ઈશ આચુ અંગદ કહે એવી ત્યા; કોઇ; હાઇ; સમારે; સે. હારે; ગાંમડાં; ન માત્ર હું રામડા આણુ જ્યા કુકર; જ્યા પર; રાકે આણુ' ર્ક, લંક આણુ પૉંડિત ગુ' ભેદ, ખેદ આશુ જ્યાં જોને; કુંજર આણુ કીટ, ગીત આપ્યુ જ્યાશના; કંગા; જ્યાં ખમ્મા; જ્યા પર તરે, રામકે આણુ ૨૦ ખાવના; રાવના. ૨૦૧ ઝલના છંદ. રાજ્જડ તેત્રીસ તા દેવ સેત્રે સદા, સાત સાગરતણી ખાડ ખાઈ; ધરસૂત્ર કંચનતણાં પુત્ર શત લખસવા, કુંભકા પ્રાક્રમી ભરત ભાઈ: દશ શીશ વીસ ભુજ બાહુબળ ખળ ઘણું, જગ્યું છવે મારા ગુણુગાઈ; અંગદ અંગ શતખંડ તારાં કરૂ, રામનીવાના શી બાઈ. અશેષની આગળે અળશિયાં જ્યમ કરે, સિહતે આગળે શ્વાન સેતુ કુંચન કથીર જ્યમ કેળ ને કાચકી, અમૃતરસ આગળે વિખ માણુ; વેદ જોડે જ્યમ ભેદ પાખંડના, દર્શન આગળે જોષ જાણ; રામજી આગળે રાવણુ ત્યમ તમા, માનગુણુ આગળે રાંડ: કખિત. રા-ચલતીઠું’ આગુ… આણુ, બનચર જીભ તેરી; ગુદતાહું ગુન્હા તેરા, પશુ જાત જાની મે; બહાવરે આણુ કહે ખાત તે। બનાસ ડી; મેરે આણુ સ્વલ્પ સખે, પથર જ્યુ પાનીમે
