'ગદવિષ્ઠિ. અનમિ અકારી નૃપ, નવખંડ ભૂમિમેં, અલમે ખતા કા દેઉં, મુજ સમે માની હું? તેરી તે રસનાહિ મૈ, તાલુસે નીકાલ ડાલું, દરેલ તેલ કાઢું, પીલુ ધાલ ધ્રાનીમે અ-મેરી તેા અલાય ખે!લે, મૂર્ખ કે ભ્રૂપ આ; મલતા ચેતા તા, જો તુ (ચત ન્હાયગે; ખાવનહુકમ નાંહિ, તેરૈ સાથ લનેકા નાતરૂ સમઝાવું તેયે, આપ દુઃખ પાયા; ખતા ઉપાય એક, રાવન તુ ઉગરે તે; સીત ટૂંક સીસ નામ, શેષગુન ગાયા; સામલકે સ્વામી સાથ, રાયન તું ઠારહે; અંગદ કહે અંધ તુહી, ખેાત માર ખાયગા, ૨૦૧ ૪૩૩ ૨૦૪ ઝૂલનાઈ. આધ સ`સાર સારા ચારા; સુદેવ દાનવ સહુ જીતિયા જપત, આણુ ત્રણ લેક અહંકાર માટે; સૂર્યું ને ચંદ્રમા ઈંદ્ર તે ઐતિયા, શૈષથી પશુ પંખી માનવી દેવને ધની, ચેતરે ચિત્ત ચિતભ્યો રાવણુ કહે અંગદા એક છે છતા, ભૂપતિ નરપતિ રામ તાશ. –ામ અછત એ કાણે નથી જીતિયા, વેદવચનથકી થીર થાપી; તમે કહ્યા જેટલા તેટલા કિંકરા, અલખત ભેગવે એની આપી; ભકતવચ્છળ એહુ નાથ અનાથના, નાખે કોટિક કલિ કષ્ટ કાપી; સામળતાં સ્વામીને સાધુજન એળખે, પ્રીંછે નહી રાવણા દુષ્ટપાપી, રાહડહડા દશાનન દશ વદનથકી, તાહરા તનનું તેલ તાલ્યુ તાતના વેરથી તન વધાર્યું તુંએ, ગુણપણું તાહાર' ધેર ધેશ્યુ; ‘માંકડતણા મહિપતિ કહે તું તે નરપતિ, જોગ લીધો જેણે રાજ રાલ્યું, બાળબુદ્ધિ ડહાપણુ અલ્યા તાહરૂ, તાત વાળીતણું નામ મેલ્યું. મ-લ" બધી બળી તાય સમજ્યે નહિ', અશાક વાડીતશે શાક કીધે; માળપપાળ કા નીર્ અર્ણવતા, કૈાઢ પયેાનિધિ પાજપીધો; કુંવર તુજ રનન્શ્યોરણમાં રાળિયા, સીત અણ્યાથી શો લાભ લીધો; જો વિભીષણુ મળ્યા ભાત રઘુનાથને, દેશલ કાતળું નાથ કીધા, રાકહે એક પુત્રથી આંહિ એન્ડ્રુ કશુ; જેમ મઢ આગળે એક ધાગે; સમૃદ્ધ ધણી ભાષની જેમ લીધી અમે, એક એકાકીએ ભૂર ભાગ્યે; નચિંતામણી ખાણ કઇ કાઢિધા, નાગા નર જેવાને એક વાગા, સિધુમાં બિંદુ મડામાંય મુડી, “એક ખજુરાતણા ચરણુ ભાગ્યા”
