આખાહરણ- રાગ કાળ માત; શાપ પુત્રીને હવા, તે સાંભળે ક રાયું; વરસ એક લગણ પુત્રી, રહેજે લવની માંય, વચન એવુ સાંભળીને, દુ:ખ પામી લવમળ્યે કામળ કાયા, કેમ જાશે. વસ ગદગદ કરું ખા ખેલી, દયા કા મુજ અપરાધ કિચિતમાત્ર છે, તેમાં આવડી શી ધાત. મે શાપ તમારા શીશ ગાળ્યે, અનુગ્રઢ ક્રમ થાય; માતા કહું મહિમા વાધશે, તારા મૃત્યલેકની ભય છે પારવતીજીએ પ્રેમ આખીં, કથા માસજ એક; વરસ આવે ઉત્તમ કહિયે, ચૈત્ર માસ વિશેક તે માસે તે લવણકર, કરે સંગ્રહ જેલ; પારવતીજી પુત્રીને કેડે, તે ચૈત્ર માર્ગ વ્રત અલૂણુ, કરે સસારનાં સુખ ભોગવે, પામે પુત્ર કલત્ર ચૈત્રકેરાદુન ત્રીશે, અન દુ સામે દે. જે સ્ત્રીજી; ને ધન ખાય; અલૂણુ માતા કહે સત્ય જાણો, તે સ્વર્ગવાસી થાય. માતા કહે મહિમા કડૂ, એવા ચૈત્ર નિર્મૂળ નણુ; એક માસ અલૂણુ ન કર, તેનૂ મિથ્યા જીજ્યું જાણું. દાન કરવુ, લવષ્ણુ કેરૂ' જેવું; આખ્યાન સાંભળે પાતક જાયે, નિર્મળ થાયે દેતુ. વ્રત કરીને મન; દન. પાંચ દહાડા પાછા, વ્રત કરે સ્ત્રી જન; કરે ભેજન લવષ્ણુ પાખે, એક ઉજ્વળ અન્ન. હું શાપમેચન તુજને કહું છું, ખાને કહે છે માય; શ્રી ભગવાનકુલમાં વર થરો, તે ગ્રહશે તારી માંય. સર્વે દેપ ટળશે તેથક, સાંભળ આખાબાઇ; સાખી એમ એ સર્વે કહી, આનંદ પામ્યાં સહી. પછે આખા લવણમાં પેઠી, શાપ મટાડવા કાજ; શુકદેવ કહે પરીક્ષિતને, કહું ખાણુન્નુરની કાજ, વલણ. કથા ક… તે સાંભળા, ધરીને એક ધ્યાન; તે પછી શું નીષન્યુ, વિસ્તાર રાજાન રૅ ૩૯
