એખાહરણ. ગગાન્હાવા ગયાં ઉમયા માત,તે ખાચિત્રલેહાએ જાણી વાત; સ'ગાથે લીધી સહસ્રજ સખી,બાંધી આયુધ અખળા અગરખી. મને ધેલી અન્યારે જતી, થઈ છે ઉદય ભાયગની તી; જઇ પાર્વતીને લાગ્યાં પાય, મસ્તકે કર મૂકયે ઉમિયાય. લીધું ચરણામૃત અજળી ભરી, ષોડશોપચાર માની પૂજા કરી; અગરપે કરી આરતી. પૂજા કરી ફરી લાગ્યાં પાગ્ય, વદે દેવી દીકરી વર માગ્ય; કન્યા કહે રૂપક દર્ષ ક્રેડ, એવા વરની મારૂં જોડ. ઉભા કહું માગ્યે જ વાર, એ તણે ભાગ્યેા ભરથાર; ત્રી વાર કહ્યું માગ્ય ક્રી, આપે। સુંદર સ્વામી આચરી, મહાર ક ધારતી, દેવી કહે વરદાન હશે ખરાં, ળ કન્યા પરણે ત્રણ વરાં; આખા કહે કરમે દ′ હાથ, ત્રણ નાથ તે મહા ઉત્પાત, મેં પૂજ્યાં તમને સ્વારથ, એમ પરણે લેાકમાં હ્રસારથ; દૈવી કહે ટાળ દેહ, ત્રણવાર પરણીશ તેને તેજ. શુબ સ્વામી ચ્ચે જા તરત, તેા જઇ કર અલૂણુ વરત; કુંવરિ કહે કથન શું જાણું, વ્રત કાનું કુણુ સ્મેધાણુ. દેવી કહે તેની ચિંતા કરી, વૈશાક સુદી દાદી; ભાગવશે રવાની અગ તુજતણુ, મધ્ય રાત્રે આવશે સ્વપન્ તુજને કેતુ ઘણા વ્યાપો, ચિત્રલેષા આણી આપશે; ગયાં ઉમકાજી કરુણા કરી, ગેખા પધાાં મંદિર ભણી. મૃગીયા રમીને આવ્યા તાત, પુત્રી વર પામ્યાની જાણી વાત; ચિંતા ચિતમાં થઇ છે. ઉદે, ભયદાવાનળ પ્રગટયા . વિચાર ઉપન્યેા અંતર ધણા, વડસસરે જે પુત્રીતા; તે સગાઇ કાંઇએ નહીં ગણે, નિશ્ચે મ્હારા ભુજને હશે. પુત્રી ઘડપણ પાળે શુય, માટે ખાતે સારૂં ય; જ્યારે નાશ પામે આખારે ખા,નહીં વેવાઈ તે નહીં જમાઇ- વેવાઈ હોય તે છેકે પાણુ, માટે આખાને મા… નિરવાણુ; ભૂપતિ ક્રાધાતૂરજ થશે, નગ્ન ખડગ ખેંચીને ગયા. જેમ પુત્રીને મારવા નય, ત્યાં આવ્યા ઋષિ નારદરાય; નારદ કહે રાય ખડગજ ધરી, કર્યા ચાલ્યા તમે ક્રાધજ કરી. રાજા કહે છે. માંડીને વાત, જાઊ પુત્રીની કરવા ધાત; ઋષી કહે સાંભળ ભૂપાળ, શું કરે પુત્રી ન્હાનૂ બાળ, નામ ૪૩
