આખાહરણ. ભીડીરે; પીડીરે. રામા. સમરૈ; યમરે. રામા. ધાધબ ગઇ નારી, તપાસી આરી, દિઠી તે ભેગળ જોઇ ચારે ખુણે, ને મસ્તકણે, વિષે વિજોગની ફરે કાલાવાલા, મારથ ઠાલા, ઢબુતી દે છે તમારું હસવું, મ્હારે ઈ ભરવુ, ધીરજ રાખૂ' આપી સભાગસુખ,પછી દેવું દુ: ખ,મારી નિર્બળકમની રેખારે; અતીરો ભા તાણા,દયા ન । અ ા,તમને બાપના સમ ધે દેખા. રામા. જુઓ પ્રીત તપાસી, સી, ડ ધૈ: અપરાધ સારે; કરા સ્નેહ, કે વ્હાલા તજી દે, અતી ઘણું તે નહીં. વારૂરે. રામા. મિટેમિટ માં,ને ખટપટ છ ડા,ન મેલો તે કંઠ નાખુ વાઢાડીરે; બીડી.માટે થયાં મન ખાટ કહેાતે મુખનાં તબાળ લ કહાડીરે. રામા. અરે નાથજી નજએ હાર્ડ, રાડ તે ફેગટ ક્રાંસુરે; અમાપર ન.આવે દય, દેખી મારી આંસૂરે. રામા. અનેક ઉપાય આધા કન્યાએ, ન ખેલ્યેા નાથ આશા ભાગીર; વન્દે વિપ્ર પ્રેમાનંદ, થઈ ગતિમ,પછે આખા તે રાવા લાગીરે. રામા. કડવુ’ ૧૭ સુરાગ રસિક મલ્હાર, ભાશ પી પરદેશી થઈ રહ્યું, રસાત્મ્યા ભરથાર; રતન આવ્યુંતૂ હાથમાં, રાખી ન શકી આણીવારરે. મારા. હવે દોષ દેવે શા કરમને, સ્યમાં થયું કલ્પાંત; મે તે મરકલડે મુખ ફેરવ્યુ,મારા નાથને પડી છે બ્રાંતરે, હવે વેહેલા પધારાને નાથજી, મ્હારૂ’ હૃદય ફાકીરે જાય; સુખસાગર વહી ચાલીયે, જોખન તારૂં જાયરે વ્યાકુળ મન કન્યાતણુ, કેશ છુટા છે ત્યારે દીશ; હાથ ધસે લપાત કરે, હવે શું થાશે જગદીશ.. મારે. આંખડીએ મારી. મારા. પેલે ભવે કર્મ શાં કણાં, પામી પતીવિજોગની જવાળ; હુશ રહી હા વિષે, રંગમાં શીયારે વ્યાળ. મારે. ચેદિશા ભાળે ભામની, આચિતાર ધા દરશન; ઉઠે બેસે અવની પડે, જેમ જળ વિના તલપે મીન, મા. એમ રૂદન કરે સુદરી, જાગી ચિત્રલેહા તતકાળ; તેણે હૃદીયા સાથે ચાપીને, ચુંબન દીધું તાત તારી જો જાણો, આપણુ એને આણુ સાચુ' કહેને મારી બેનડી, તેં શું દીઠું સ્વપન મારા, મારા. ગાલ અંત; વલણ. આખા કહે સુણુ એનડી, મુને ભાવ ન લગાર; ભઢ પ્રેમાનંદ એમ કેહે, પ્રાણુ લાવતાં શી વારરે. મ ૪
