ઓખાહરણ, દીપક જાગતા કરીને કન્યા, ધારણાં પાસે શું સુતા નિદ્રાવશ સ્વામી, હિંડોળે કામકુંવરને આશી નિદ્રા, સૂત્રુ આવી; સાવી. સારૂ' લાગે; દુરપથી કંથ પધાચ્યા, તેઅે સુતા નવ ઋગે. રજની અલ્પ રહી છે રાણા, ઉંધ તે તમને આ શી; તેને સખી એ ભીયા હસે છે, કુંભકરણના ઊંચે વરે જઇને મેલાવે, ચરણ નેપૂર હસ્યાભિષે હિડાળા હુલાવે, ખ એ ન મુખે કરે સ્તવન; વાય ઢળે ને ચરણ તળારો, એવે સમે અનિદ્દી આવ્યુ, નિદ્રાવશમાં સ્વપન, કાઇક નારી મુજને લાવી છે, હીંડાળા કરીને હરણું; એકાંતવાસમાં રાજકન્યાન, કાવ… મે પાણીમણુ. તેના પિતાએ મુજને ખાંધ્યા, હાક તે ચેદશ વાગી; લાન્ય ભાગળ મા સનાળે, સાથે તે ઉમેા જાગી. હસીખસી આખા રહી અળગી, હાકી ઉષે આ ; અતિ ધારો થઇને કહે છે, કયાં આવ્યો છું હુંય. હિડા એ નિશ્ચે મારે, હું એમેડી મ્હારી; દાસી ચાર દિસતી નથી, આ એ કાણુ રાજકુમારી. આખાએ ચિત્રલેહાને પ્રેરી, તે ખેલી શાર્ નમી; હૂં તમને હરી લાવી છું, ક્રોધ ન કરી સ્વામી, આ ખાલા છે બાણાસુરની, આખા છે એનૂ નામ; સ્વપતાંતરમાં વરી ગયા છે, તમ આવે થયે વિશ્રામ. આ નારી પ્રભૂ તમારી, સમાવેશ તનના તાપ; સ્મીભરથાર બન્યો રહ્યા છાનાં, ન જાણે એને વચન સાંભળી શુ કરૂ' જે ખડગ આપ. અનિરૂહુને રીસ; વિધાત્રીનાં, ચડી નથી, નહિંતા છેદત અન્યાનાં શીશ. મુકાબૂં રે સ્વજન; હું જાદવકુળનેા તન. છે, જાદવકુળ તે પવિત્ર, તણું પિતામહનાં ચિત્ર, તેથી હું નથી નહી; તાત તમારા પરણીને લાવ્યાં,તે તે પ્રગટ નથી કરતી. અનિરૂદ્ધને ગામ મુકાવ્યું તે ધામ મુકાવ્યું, કેમ વ. અસુરની કન્યા, પરૂ' જોઇને આખા કહે વીચારીને ખેલા નાથજી, રીંછન્નુતા ને કુબજા દાસી, તવ હાસ્ય અવળે મુખે શુરે માલા, જીવાને પાછાં કરી, આવ્યુ, રીસ ગર્પ ઉતરી; ઉપાસી, વડે; ઉધાડે ૧૫
