મેમાનદં ભટ બાદ રાજાએ મુજને મેકલ્યા, લાકે પાડયા વિરોધ; પૂછ્યા માટે શું આવડે, ઊપર ક્રધર કન્યાએ. એવુ' કહેતાં સેવક મેકલ્યા, બાણાસુરનીરે પાસ; રાજાએ મંત્રીને કહાવિયુ, ચડી જુવાને અવાસ. કન્યાએ. ૐભાંડોધ કરી ગાયેા, વજડા નિશાન; માળિમેથી બન્યા હતા. દાસને આપી આજ્ઞા, સ્થલ કાને બાણાસુરની આણુ. કન્યાએ છેદન- કન્યાએ. કન્યાએ. કન્યાએ. કન્યાગે, કામધામ; ઋતુસ ગ્રામ, કન્યાએ. નાથ કહે સુણે સુંદરી, વાત સધળેરે થઈ; હવે ધારી શાની આપણે, એશીએ ખારીએ જઈ કન્યાએ. આખાએ આંસુડાં ઢાળિયાં, ચંપાશે સ્વામીન. હાંકાશ અસુરને સાંભળી, ઉભા થયે અનિરૂ; મેધની પેરેગાજીયા, કાંપી નગરીરે ૬. મંત્રી કહે સુભટ સાંભળા, કા આલ્યા જોદ્દા અહીં; આપણે નાદે હાંકી ઉઠીયા, મેધ શબ્દથી સહી. આખાએ નાથ બાથ ઘાલીએ, શુ જાઓ મરડી મરડી જાએ જીતે, દેવડા જાઉં કહીં. વહી વહી; આશા ઉત્તમ વઢવાતણેા, સાંમ્ નથી દાનવને માનવ જીતે નહીં, ન્હાય વલણ. જઈ બેઠાં નરનારી બન્યા, વાત વિપરીત કીધીરે; જે ભજે કામકુવર, આખા ઊછંગે લીધીરે કડવુ' ૨૫ સુ-રાગ ૨.મગી. જોડી જોવા મળ્યા જોહટાળેછ, આખા લીધીઅનિરૂદ્ધે ખાળે; કઠેબાંહેડી ગ્રહી છે બાળા, દેખી કૈાભાંડને પ્રગટી જ્વાળાજી. ઢાળ. જ્વાળા પ્રગટી ને ભાલ ભૃગૂટી, સુભટ તેડયા જમલા; ભત્રી કહે ભાઈ સબળ શાભે, જેમ હરણંગે કમળા. લક્ષણવંતા, સુતાની સગે ખેડે; માળિયામાં કેમ પેડી. લઘુપ કાઈ પ્રવેશ નહીં જ્યાં પવનકેરે, તા નિઃશક નિર્ભય થઇને બેઠાં, નિભૅજ્જ નર ને નારી; યંત્રણ ચુંબન કરે, કાંઇ લજ્જા ન આણે અમારી. આખાએ ઉત્પાત માંડિયા, બાઈ ધાને સાંઇ; પ્રધાન કહે કાઇ પુરુષ મ્હાટ, કારણુ દીસે છે માં.
