પૃષ્ઠ:Chanparanyaman Mahatma Gandhiji.pdf/૨૮૪

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ બાકી છે
૨૭૦

બહુમતી લેરી. તહેામતદારોએ પાતાના ચાવમાં વકીને આપવા સાદ ના પાડી, પાતાના હેવાલ અદાલત આગળ અડગ રહીને શું આલુ પાછું કર્યા વગર મૂકવા. સામાવાળાએ અના ગરમ કરે, ચીઢવે, ‘ ભારાપીની પાસે શા માત્ર જ નથી,' એમ કહે, ગમે તેમ હૈ, તા પણ ખામોશ રહી જે કઈ પરિશુામ આવે તે બહુ સહન કરી લેવું ઘટે. અને ષ્યિમાં ભવિષ્યમાં જો આવા બનાવ કરી બનવા જ્યારે અના પામે ત્યારે લેાકાએ પોતાના અચાવ તે કરી લેવા જ સ્નેએ. જો તે મર્દાઈપૂર્વક જીલમ સહન પામે તે અને કરી લેવા જેટલું અને કઈ નનમાલ લૂટી જાય તા લૂઈ પણ જવા જેટલું શૂરાતન બતાવી શકે તે તા સરમ જ, એ તા એમની મ્હાયમાં મ્હારી છત ગચુક્ષે; પણ એવી સહનશક્તિ બળી જ બતાવી શકે; નભળાથી તેમાં નહિ પડી શકાય, તેથી એટલું બળ આવે ત્યાં સુધી તા જુલમ વર્તાવવા આવનારને લેાકાએ પશુમળી પશુ ઢાળ્યે જ છૂટા રહ્યો. જ્યારે કાઇ પોલીસનો માસ પરહેજ કરવા નહિ પશુ કાઇને રાવાના જ નિર્ધાર કરીને આવે ત્યારે એ પોતાની સત્તાની દ આળગીને આગળ ચાટ્યા જાય છે. એવા શખ્સને ચેખ્ખા લૂટારા તરીકે ગણીને તે મુજબ તેની સાથે વર્તવાના ગામના દરકાઇ માણુ સને સંપૂર્ણ હક છે. તેણે તેને લુટતા અટકાવવાને જોઈનું શરીર મળ મેશાસક વાપરવું એટલું જ નહિ, પશુ પાતાના સ્રીવની લાજ રક્ષણ કરવાની સ્થિતિ ઊભી થઇ હેાય ત્યાં તો તેણે શરીરબળ વાપ- રતાં બિલકુલ માંચા ખાવા નહિ, અહિંસા ધ કંઈ નામ અને બાયદાને માટે નથી. શૂરવીર અને સમને માટે જ થી શાણિ આપમળ SA