૧૨૨ લપતરામ. માફી માગવાનુ પદ. જાય છે જગત્ ચાલ્યુ રે—એ રાગ. માનવીએ માત્ર પાસે રે, હું માી માગું—ટેક. દાપિ હું' કટુ વાણી જીભે નથી એલ્યેા જાણી; તેાય હાય ઉચ્ચરાણી રે, હું માડ઼ી માણું. ૧ દીલમાં મેં કદી દ્વેષ, લીધેા નથી લવલેશ; રખે રાષ રાખેા રેશ રે, હું મારીી માશુ. ૨ હીંદુ કે મુસલમાન, પારસી કે ફ્રીશ્રીઆન; સહુ છે સગા સમાન રે, હું માી માગું. ૩ ધર્મ જૂદા જૂદા ધારી, નિંદા નથી મેં ઉચ્ચારી; ભાસે કદી ભૂલ મારી રે, હું મારીી માગું, ૪ કાઇ મારા સામે થયા, તેના ખેાલ સાંખી રહ્યો; કદી બેલ સામે કહ્યો રે, હું માર્ી માગું. પ દાસ સૌના દાસ તણે, દુર્ગુણી હું દીસું ઘણું!; તાય મને મિત્ર ગણા રે, હું માર્ણ માગું. ૬ દુખાવ્યુ હાય; હું મારીી માગું છ કાઇનું મે ટાણે કાય, દીલડુ તો તેહુ ફીસ તાય રે, સંસારમાં સૌ છે સારા, નથી સૌને માની મિત્ર મારા રે, કેાઇએ નારા; હું માી માગું'.૬ ૮ સુÌ। સ નરનારી, સહુ છે સહાયકારી; આપના હું ઈ આભારી રે, હું Ganan Heritage Portal C 2022 Sabarmati Ashram Preservation and Memorial Trust Gandhi Heritage Portal Fundamental Works દલપતરામ
