સીતાના પ્રથ ખેચ્યું. ત્યારે ત્યારે તેની લાલ થયેલી આંખેા હું હમણાં પણ જોઈ શકું છું. પણ અર્જુને કાં હિંસાને અર્થે યુદ્ઘના ત્યાગતી હડ લીધી હતી ? એણે તે। હુયે યુદ્ધ કર્યાં હતાં. તેને તે એકાએક મેહ થયેા હતા, તેને તે સાંને મારવાની અનિચ્છા થઈ હતી. બીજા કાઈ જેને તે પાપી માને તેને ન મારવાની વાત અર્જુને નહેાતી કરી. શ્રીકૃષ્ણે તે અંતર્યામી છે. તે અર્જુનને ક્ષણિક માત જાણી જાય છે. તેથી તેને કહે છે, ‘ તું હિંસા તા કરી ચૂકયા છું, એમ એકાએક ડાહ્યલા થઈ હિંસા શીખી શકવાના નથી. તે પલાળ્યું છે એટલે હવે પૂરું કર્યું છૂટા ! ' કલાકના ચાલીસ માઈલના વેગે ચાલનારી ટ્રેનમાં બેઠેલાને મુસાફરી પ્રત્યે એકાએક વરાગ્ય થતાં તે ટ્રેનમાંથી ભૂસૉ મારે તે તેણે કઈ મુસાફરીનુ ટ્રેનમાં બેસવાનુ આત્મત્યા કરી. મિથ્યાત્વ નથી શીખ્યા. એમ જ અર્જુનનું હતું. અહિંસક કૃષ્ણ અર્જુનને ખીજી સલાહ ન જ આપી શકે. પણ તેમાંથી એવા અકાઢવા ૐ ગીતાજી હિંસા શીખવે છે અથવા યુદ્ધનું સમર્થન કરે છે એ એટલું જ યોગ્ય છે જેટલું મામ કહેવું અમેગ્ય ગણાશે કે શરીરવ્યાપારને અર્થે કંઈક હિંસા । અનિવાય છે, તેથી હિંસા જ ધર્મો છે. સૂક્ષ્મ દશી ! હિંસામય શરીરમાંથી અશરીરી થવાના એટલે કે માક્ષના ધમ શીખવે છે. પણ ધૃતરાષ્ટ્ર ક્રાણુ, દુર્ગંધન ક્રાણુ, યુધિષ્ઠિર ક્રાણુ ને અર્જુન કછુ ? કૃષ્ણે કાણું ? આ બધા ઐતિહાસિક પુરુષ!? અને તેમના સ્થળ વ્યવહારનું ગોતાછ વર્ણન કરે છે? અર્જુન એકાએક યુદ્ધમાં સવાલ પૂછે છે અને કૃષ્ણ આખી ગીતા પઢી જાય છે? વળી એ જ ગીતા અર્જુન પાતાના મઢ નષ્ટ થયે એમ કહેવા છતાં ભૂલી જાય છે ને
