એક પ્રશ્ન ગૌરીઃ કાણે કેમ? મેં લીધી'તી. તે દિવસે ખા અને તમે બહાર ગયાં હતાં. હું ધરમાં એકલી હતી. અને મોટા- ભાઈને માટે ટ્ઠા મૂકવાનું કહેલું અને હું એચિંતી જઇ ચઢી. ત્યાં તે એવકૂક્ ખાટલી હાથમાં લઇને સળગતામાં રેડવા જતા હતા. હું : જો ન્યાયાધીશ થયાં છે પૈતે. આમ તેમ કરીને પોતાને માન ખાનવું છે. અને બીજાની વાતે ખેાટી કરવા અધાની ગેરહાજરી મતાવવી છે. ગૌરીઃ મેં ક્યારે કહ્યું હતું કે હું ન્યાયાધીશ છું હું તે પહેલેથી જ પક્ષકાર હતી. હીરા : કાંઈ નહિ. ત્યારે મેટાલાને એકલાવા. હવે આના ઋચા તેા કરવા જોઈ એ. હું : હા; મેટાભાઇને ખેલાવા. હીરા : મેટાભાઇ, જરા આમ આવશેા ? મેટાભાઇ કૅમ, છે શું ? સુખે પેપર પણ નહિ વાંચવા દો ? હીરા : તે અમારે પણ પેપર વાંચતાં જ મુશ્કેલી આવેલી છે માટે ખેલાવીએ છીએ, . માતાભાઇએ આવીને કહ્યુંઃ એહે! આ કાલાહલ ગેમ ? યુરાપનું યુદ્ધ ભજવા છે! કાંઇ ? હીરા : હા ! લગભગ યુદ્ધ જેટલા પક્ષકારા થઇ ગયા છે. એક એ ખૂટતા હશે. મોટાભાઈ : લ્યે ત્યારે હું પણ પક્ષકાર ચાઉં. એટલે શું છે ? હીરા : ના; આમાં તે ન્યાય કરવા પડશે. પક્ષકાર થયે
X
