૧૧૬ લાગે છે. [ પ્રમીલાદ રહા હા, આ તો કાંક વિકી જ મેં કહ્યું. મને પ્રભુ શબ્દો અને લોકો કોક મ ઘનુભાઇ આ કડી કવાનું અને ગાવાનું ન હતું ધમલે ધાબહેન, તમે નહિ તે દી અને જતો સંભળાવતાં હતાં કેવું!--ધેલા કૌમુદાયો ! પ્રમીલાઃ હા. હા, હા લઈ આવું, હમણ જ, થોડા જ ભાત ઉપર વિચલું લાગે ઊઠીને શોધી લાવી પાનાં કવતિ વિતી વિગતો આવે છે પ્રમીલા થા. આ તમારી દરડી રહી અંદર, મેં કહ્યુંઃ હા બસ. આમાં પણ કાદરડીવાળું વાકય અવતરણ ચિહ્નોમાં મૂકયું છે. પ્રમીલાઃ બસ, ચોરી પકડાઇ, ધનુભાઇ બસ પ્રમીલાને તો સિવાય આજે ધંધા નથી. સાહિત્યમાં ચોરી પકડવા ધીરુબહેનઃ આ વચમાં વાત કર્યાનો કાયદો છે કે નથી ? ત્યારે આ કૌમુદીવાળી વાર્તા પહેલી વાંચી હશે. કૌમુદીની વાર્તા પહેલી વંચાઈ, પછી આ વાર્તા આગળ ચાલી, વાર્તા વંચાતાં સભ્યો વચ્ચે વચ્ચે બડબડાટ હસતાં હતાં તે સિવાય હવે બન્ને વિક્ષેપ થયા નહિ ] ખેમા શેઠ પોતાની સાથે પ્રેમમાં પડયા છે એટલું સમજતાં નાકડીને બહુ વાર લાગી નિહ, કામી રોડ અને ભલી દાસીનો સંબંધ લાંખે। સમય નિભાવી રાખવા હોય તો શેઠાણીએએ એક પછી એક મરવાનું રહ્યું. ઘણા રોકની ઘણી શેઠાણીએ આવી રીતે મર્યા કરે છે એ સમાજના જુના કૃતિહાસ છે. ‘ વાણી, ’ આ વાર્તા હાલ તણખા મંડળ રક્તમાં ૯૦ મે ફરી સિદ્ધ થઈ છે. 56
