39 મેહિલે ફેસાનેયાનઃ વાર્તા ચબરખી વાણી ૧૧૭ શે. નોકરડીની મીઠી મશ્કરી કરતા પણ આ કરડી તા રાંડી ત્યારે “ પણ એની એ રહી શકી હતી. ” એ કે રોક પણ રાંડયા હતા અને પોતે પણ દાંડી હતી એટલે શેઠની મીડી મશ્કરી આ ભાઈ એ હસતે ઝીલી ” હતી. આ મશ્કરી કાને મીઠી લાગતી હતી તે કહેવું અઘરું છે. અમારી પોતાની, પરપુરુષ પરસ્ત્રી સામે કુર્દિષ્ટ કરે, એમાં સંમિત નથી. (8 સત
. કેટલાંક સત્યો “ ઘણી વખત હંમેશને માટે લખી નાંખવાં અઘરાં લાગે છે. એટલે શેફ અને નોકરડી વચ્ચે “ કયારેક અજાણતાં ” આમ તેમ થયું “ હશે ’’ તેપણ અન્નેને બચાવી લેવાની બારી રાખવાનું અમે ચિત ધાર્યું છે. બન્ને રાંડયાં હતાં એટલે નીતિ-નિયમ તોડવાની ભૂલ થવા દીધી નથી. અહીં અપવાદ રૂપે ઉદારતા નોકરડીની રહેવાની છે અને વાણિયાવેડા શેઠના રહેવાના છે. જોકે અમને તે પુરુષ અને સ્ત્રી બન્ને સ્વાર્થી જીવડાં માલૂમ પડયાં છે. એમાંથી એકને જ્યારે જેને ખપ પડે ત્યારે તે પોતાનું કામ કઢાવી લેવાની ચાલાકી કરી શકે છે. ”
"" એક પછી એક શેઠાણી તે। મર્યે જ જતી હતી અને શેઠ કાની થયા કરતા હતા. ગમે તેમ પણ એને આ નોકરી ઉપરતા મેહ વધતો જ ચાલ્યા. rr આ એક વાર શેઠે કરડી પાસે “ માગણી ” કરી, “ લે આ તારા ઠોકરા માટે લેતી જા. પાછળથી શેઠને સૂઝયું તો હું આપી રહ્યો છું; માગણી તે। મેં કરી જ નહિ!” નોકરડીને હવે મૂંઝાવાની જરૂર પડી. શેઠના વિકારની ગંધ નોકરડીને આવવા લાગી ત્યારથી એણે ત્યાં મેં ત્યાં રહેવાનું નક્કી કરી લીધું અને બીજે નોકરી શોધવાની પંચાતમાં ન પડી. ઘેર ઘેર માટીના ચૂલા. બીજે પણ બીજો 57
