હિરફની વાતો હવે પછીની વાતચીતમાં ઢંઢના હેારા કાંક એક જ ક્યાંક બન્ને બાલે છે, કરા માબાપ હવે જવા દે. અમારા કાઢી નાંખરો. અનન્તº : ( ાસલાવી બીક મટાડવા માટે મશ્કરીમાં તમને અડી જ શકવાના નથી ને ! વ્યા વગર મારો શી રીતે ક છોકરા માબાપ ! અમને હીમખીમ જવા દો. અનન્ત: જો, હું તારે માથે પાટા બાંધું, પછી જણા જાગે, હાં ! કરા ડરમાં બેસી રહે છે. અનન્ત પાતાના ધેાતિયામ થી ચા ફાડી પાટો બાંધતા જાય છે અને સાત્ત્વન આપવા પૂછતા નય છે. અનન્ત : અલ્યા તમારે માબાપ છે કે? છોકરા : હા, માબાપ ! અનન્ત : શે। ધંધો કરે છે? એકરા : ખેતીને. અનન્તઃ તે આ શેની માનતા માની’તી ? મોટા છોકરા : અમારી બહેન ટેટલી માંદી હતી તે જયંતી મારાજે આજ માનતા કરવાની કહી'તી, માપ ! અનન્તઃ પણ એમાં માબાપ માબાપ શું કરે છે? છેોકરા : હા, માબાપ ! અનન્તº : ( હસીને ) જે પાછા ! તમારાં માબાપ તમારે ઘેર છે. મને શા સારુ માબાપ કહેા છે ! હવે ન કહેતા હાં! છોકરા : હવે નહિ કહીએ, માબાપ ! અનન્તº : ( હસીને કહ્યા ત્યારે જાશે. પે નાળિયેર ખાવું હોય તે ખાઓ. કહે તે વધેરી આપું ! છેાકરા : ના માબાપ ! માતાને ધરાવેલું ક્યમ કરીને ખવાય ? અનન્ત : ( હસીને ) ઠીક ત્યારે, જા માબાપ! 16
