કુલાંગાર પાર્વતી । હૈ જો માળે ! જયંતી : / ફાવી ગયા હાં! કેટલાક : ઉપર ધારે વરાહી થવાની. એક જુવાન : અલ્યા આ બધું ત્યારે પડયું છે. તે ચાલા ધેર લઈ જઈ એ. છોટા: અલ્યા એવકૂફ થયા ? તેને અડેલું ઘેર લઈ જશે તે ત્રિભુવન ભટ્ટને ખબર પડશે તે દમ કાઢી નાંખશે. જયંતી ત્યારે ઢઢને જ વેચી નાંખા, અને પૈસા આવે તેનાં ચાપાણી ઉડાવા. મનહર૦ : પેલા પાછેા આવશે, ને ચારીની ફરિયાદ કરશે તા હેરાન હેરાન થઈ જશેા.
પરશેા : અલ્યા હજી ઢેઢથી ધરાયા નથી ? નાનિયા, જા મારી ગાને ઢાંકી લાવ્ય. ખવરાવી દે આ પછી ભલે ગાય ઉપર કેસ ચલાવે. કાં રસ્તામાં મૂકીને જાય ? યંતી : હું પશાકાકા ! આમકાઈની સગાઈ તૂટેલી ખરી પહેલાં ? પરશા ૧૦ : આપણી નાત થપાઈ ત્યારથી કાઈ દી આવું બન્યું નથી. તે આ અન્તુએ પહેલ કરી. પીતાંબર ભટને આધવાર। જ ગાંડા ! પાર્વતી : ઢેઢનાં છેાકરાં સારુ થઈને કન્યા ખાઈ, તે જરૂર એ બ્રાહ્મણના નહિ પણ ઢેઢના...... વાય પૂરું થાય તે પહેલાં જ બધા ચ આ સુંદર પનાથી હ અને ઉત્સાહમાં આવી નય છે અને કાઈ પગ ઉલાળતા, કાઈ તાળા દેતા, કાઈ મરડાતા એમ બધા મહાન હનિનાદ કરે છે, તેમાં બાકીનું વાક્ય ડૂબી જાય છે. પડદો પડે છે. 36
