36 હિંફની વાર્તા અને ગાળધાણા વહેંચવાનું તે ભૂલી જ ગઈ ! , ચાર, આવ તા. ( ચાર જાય છે ) આજ સવારે જ તાન વ લીધા છે. આ ધાણામાં જ આ શુભ પ્રસંગનું નિમિત્ત દરેક કણ ઉપર ભગવાન તેનું નિમિત્ત લખે છે. સુધીન્દ્ર : હાસ્તે, તારે મન તે। સુશીલા ઉપર પણ મા નામ હતું ખરું ? સુશીલા ! બધાના કરતાં બાને વધારે કાડ હતા. .. સુમતિ : હા હતા, હતા; સાત વાર હતા, ૮. કહેનાર કહી રહ્યો? આગલી વાત તમે છેરાં શું જાણે ? સુશીલા તા આવડી હતી ત્યારની મારી જ હતી. આ તે વળી (ચારુº આવે છે. સુમતિ વાક્ય પૂરું કરવું ભૂલી જાય છે. ચારુº પાસેથી કંકાવટી લઈ સુશીલાને ચાંલ્લા કરતાં તેના સામું જોઈ રહે છે. ) સુશીલા : બા, એમાં શું જોઈ રહેા છે ? હું તમારે ઘેર આવતી તેની તે જ છું. સુમતિ સુશી ! તારું માં તે ચણ્યું ને ચૂંટણ્યું તારી મા પ્રભાવતી જેવું જ છે . એ આવશે ત્યારે એટલા બધા ખુરી થશે ! એ તે કહેશે મારા ઘરમાં દેવી આવી. ... સુધીન્દ્ર સુશીલા ! આપણે દેવી એવી નથી થવું હોં ! માસ માસ રહે ઘણું છે. [ ડૉ. કેરાવલાલ પ્રવેશ કરે છે. ] સુમતિ : સારું થયું, તમે પણ આવી પહોંચ્યા. લે ગાળધાણા. આપણી સુશીએ સુધીના વિવાહ કમૂલ્યા. કેશવઃ હું ઘણા રાજી થયા. અને તમે ધારો તે કરતાં મારે રાજી થવાનાં બીજાં ઘણાં કારણે છે. પ્રેા. ભેાળાનાથ અને હું ગાઢ મિત્રા હતા તે તે તમે સૌ જાણો છે. જ્યારે સુશીલાને જન્મ થયા ત્યારે તેમણે કહેલું કે આપણાં બચ્ચાં મેટાં થયે પરણે તે કેવું સારું? 24
