દેવી કે રાક્ષસી સુમતિ લે, જો, સાંભળ, ડાહ્યો થતા હતા તે ! સુશીલા મારી ખરી કે નહિ? ૩૯ હવે હું જ કેશવઃ પશુ, પછી તે ( અટકીને, શ્વાસ લઇને ) સુશીલાને વાલી થયા, એટલે એ વાત આજ સુધી અમે તમને કાને કરી નહોતી. સુશીલા મેટી ઉંમરની થઈને સ્વતંત્ર રીતે જ નિશ્ચય કરે એમ હું ઇચ્છતા હતા. આજે ભેાળાનાથભાઇના સંકલ્પ પાર પડ્યા. અત્યારે મને એમનાં કંઈ કંઈ સ્મરણા થાય છે. સુમતિ ઃ તમને નથી લાગતું—ભોળાનાથભાએ કૉલેજમાં પ્રોફેસરની જગા લીધી, અને એ અને પ્રભાવતીબહેન બન્ને આપણે ત્યાં ઉતા, ત્યારે પ્રભાવતીબહેન ખરાખર આ સુશીલા જેવાં લાગતાં ? રૂપ રૂપના અંબાર ! સુશીલા બરાબર મારી બહેન ઉપર ઉતરી છે. કેશવ૦ : પણ મુદ્ધિમાં તેને ભેાળાનાથભાને વારસા મળ્યા છે. એવડી નાની ઉંમરે પણ ભેાળાનાથે ફિલસૂફ઼ીમાં નામ કાઢેલું હતું. 25 સુમતિ : અહાહા ! લાકા તા એમને જોઇને ચકિત થઈ જતાં. એઈ સાથે કરતાં હોય ત્યારે ઇન્દ્ર ને ઇન્દ્રાણી જેવાં લાગે ! એમના જેવું સુખી જોડું મેં જોયું નથી. શા. ચારુ : અત્યારે એ હાય તા આ જોને કેટલા સુખી થાય ! સુમતિ : અરેરે, પ્રભાવતીની પણ અત્યારે આ મારી સુશીલાને છતી માએ નમાઈ થઈને રહેવા દહાડા આવ્યા ! કેશવ ( ઊઠતાં ઊઠતાં ) ત્યારે સુશીલા ! આજે અહીં જ રહી જા. અહીં જ જમજે. ( હૅટ હાથમાં લઈ જાય છે. ) સુશીલા : હજી તે મેં દયાબાને પણ ખબર નથી આપી. અહીં જ સીધી આવી છું.—( જરા શરમાતાં, સંક્રાચથી ) આ જ ટૂકડું પડે એટલે.
