દ્વિરેફની વાતો સુમતિ ત્યારે ધ્યાબહેનને ખબર આપ. અને અને અહીં જ જમજો. ચારુ : અને સાંજે પછી બધાં સીનેમા જોવા જઇશું, સુશીલા : ઠીક, ત્યારે જશ. ( જાય છે ) સુમતિ : ( તેને જતી જોઈ રહેતાં ) અહા ! શી એકી છે ને !
[ પડદા પડે છે ] ૪. પ્રવેશ ૨ જો સમય : સાંજના ૪ વાગ્યાના સ્થળઃ સુશીલાનું દીવાનખાનું [ સુશીલા દીવાનખાનામાં વાંચતી હોય છે ત્યાં ઘડિયાળમાં ચારના ટંકારા થાય છે. સુશીલા ઘડિયાળ સામું નેઈ ઊભી થાય છે, ખારી આગળ જઈ ડોકિયું કરે છે, નિરાશ પગલે પાછી ફરે છે અને ખુરશી ઉપર બેસે છે, ઘડી વાંચે છે, ફરી ઘડિયાળ સામે જુએ છે, અને ઓરડામાં આંટા મારવા લાગે છે ત્યાં ચારુ પ્રવેશ કરે છે. ] સુશીલા : આવા ચારુબહેન ! હું સમજી ગઈ છું તમે કેમ આવ્યાં તે. ( ખન્ને ખુરશીએ ઉપર બેસે છે. ) ચારુº : કેમ આવ્યાં કેમ વળી ? અમે ચા પીવા આવ્યાં છીએ. સુશીલા : ના. ચારુ :
- ત્યારે જોજે, પીઉં છું કે નહિ !
સુશીલા : ના. ખાટું ખોલે છે. હું જાણું છું. ચારુ : તે ગાંડી ! એટલું સમજી ગઈ તેમાં નવાઈ શી કરી ? કાઈ કરાને મારીએ અને કહીએ કે જોજો હમણાં રડરો, એમાં બહુ વરતી ગયાં કહેવાઇએ ? તું કરે એવું તે મારે આવવું જ પડે ને! સાચું સમજી હૈ। તે માની જા ને! 26
