ટ્રિકની વાતો સુશીલા : આ હું શું સાંભળું છું ? પ્રભા : રાંડ કાઈ અહીં આવે તો ટાંટિયા જ થા નાંખું. જો ને, કેટકેટલું કરું છું તો ય મારી સામું ય જુએ છે કે એ ન તે મા છે. કૉલેજમાં જવું, જુવાન છોકરીઓમાં ફરવું, સુધરેલાં ગણાવું, અને ઘેર અમારા સામું એ ન જેવું. મોઢું ભૂરું નહિ ! માર્યું હોય ના એક ! 86 [ પ્રભા- માવલાને મારે છે. આવલું પડી ાય છે અને ભાગ છે. તેના અવાજથી છળે છે, પડે છે. બેભાન થાય છે. સુશીલા કોડીને તેને માથે હાથ ફેરવે છે, જરા જરા ભીનું પાણી ચડે છે, પ્રભાર ઊઠે છે, સુશીલા સામું તાકીને તે રહે છે અને પછી એકદમ થઈ સુશીલાના વાળ પકડીને ખેંચતાં પ્રભા : રાંડદયલી! પાછી આવી ? રાંડ મેં કહ્યું તારે મારે ઘેર ન આવવું. હું ને મારા ભાયડા હાઇએ ત્યાં ન આવવું. રાંડ આ પટિયાં કાના સારુ પાડયાં છે? રાંડ , ટ” અહીંથી કહું છું ! [ પ્રભા સુશીલાને મારવા ાય છે. સુશીલા છટકી નચ છે, તેને યુવા જતાં પ્રભા- ભીનામાં લપસે છે. નીચે પટકાય છે, ફરી મૂર્ચ્છ ખાય છે. સુશીલા દીવે! એા કરે છે. પ્રભાને માથે બરફ મૂકે છે. પ્રભા શાંત થઈ જાય છે. તેને સરખી સુવાડે છે. તેનાં ભીનાં કપડાં દૂર કરે છે. સારી રીતે ઓઢાડે છે. ખુરશી પાસે લાવી તેના સામું જોતી બેસે છે. ] સુશીલા : અહેહેહે એણે મને થાઈ ધારી! મને તે એ ઓળખતી જ નથી. હાંહાં! સમાયું. મને તેણે ગાંડી થયા પહેલાં જોયેલી તે જ વખતની હું તેને યાદ છું. હું મોટી થઈ તે તેના ધ્યાન બહાર છે. ત્યારે યાઈ તરફ તેને ભાવ ? હવે સમજાયું, શા માટે યા એની નજરે નહેાતાં ચડતાં. શા માટે એમણે ઘર ચણાવવા જવાનું કહ્યું ! આજ આવે 35
