લખાણ પર જાઓ

પૃષ્ઠ:Dvirefni Vato Part 2.pdf/૬૧

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
૪૯
દેવી કે રાક્ષસી

સુધી હું કશું જ જાણતી નહોતી ! ત્યારે મારી બાએ જ મારા બાપુને · · · ? · · · હાસ્તો. અને છતાં બહાર તો બધે જ એમ ગણાતું કે મારાં માબાપને ઘણું સારું બને છે ! સુમતિ માશી પણ એમ જ માને છે ! જાણવામાં ફક્ત આ દયાફઈ અને ડૉક્ટર કાકા. એટલે જ એ જ્યારે ત્યારે બા અને બાપુની વાત ઉડાવે છે. એટલે જ એમણે લગ્ન વહેલાં કરવાનું કહેલું. ત્યારે હવે લગ્નનું? · · · જગત બધું બહારના ખોટા દેખાવોમાં જ ચાલે છે · · · નહિ નહિ, માણસ પોતાનું હૃદય જ નથી ઓળખતું ! ( ઘડિયાળમાં પાંચ વાગે છે. વિચાર કરે છે. ) એક વાર ડૉ. વ્રજરાય પાસે જઈ આવું. ( જાય છે. )

[ પડદો પડે છે. ]

પ્રવેશ ૪ થો

સમય : સવારના સાતનો
સ્થળ : સુશીલાનું દીવાનખાનું
 

[ પડદો ઉઘડતાં એક ટેબલની આસપાસ મિસ કામટ, મિસ ક્રૉન્ટ્રૅક્ટર, મિસિસ શાહ, મિસ પંડ્યા અને દયાકોર બેઠાં છે. ]

દયા૦ : હવે સુશીલા આવવી જોઈએ. કોઇ કોઈવાર વધારે દૂર ફરવા જાય છે ત્યારે મોડું થાય છે.

મિસ કૉન્ટ્રૅક્ટર : સુશીલાબહેન ‘હિંદુ ધર્મમાં સ્ત્રીની સ્થિતિ’ સંબંધી એક પુસ્તક લખવાનાં હતાં તેનું શું થયું ?

દયા૦ : મને બરાબર ખબર નથી. પણ તે વાંચતી તો હતી. અને ઘણી ચર્ચા કરતી હતી.

મિસિસ શાહ : હમણાં સુધીન્દ્ર તો અહીં નહિ આવતા હોય ?

દયા૦ : ના, લગભગ નિયમિત આવે છે. એ બન્ને એ