- એવા લોક-વાત્સલ્યના ઉમદા ઉચ્ચારણમાંથી શિષ્ટ કવિઓને નવી પ્રેરણા મળી ગઈ હોત. યુરોપમાં નવયુગી કવિતાને વંધ્યત્વ નથી પાલવ્યું. સંતતિ-નિયમનના પ્રથમ સૂરો કાઢનાર એ પ્રદેશમાં, સભામાં જવા માટે જ્યાં બાળકો આયાને હવાલે સોંપાય છે તે ભૂમિમાં, કેવી મીઠી હલકે બાલપ્રેમની ગાથાઓ ગવાઈ ! આપણાં જ હાલરડાં જેવું એનું એક લોક-હાલરડું લઈએ :
- My little sweet darling, my comfort and joy,
- sing lullaby, lulla.
- In beauty surpassing the prince of Troy
- sing lullaby lulla.
- My little sweet darling, my comfort and joy,
એ લોક-સૂરોનો એની નરી સાદાઈને કારણે વિનાશ નથી થયો. એમાં જ કલમ બોળીને કવિએ નવયુગના ઉદ્ગારો ગાયા કે –
- So fair, so dear, so warm upon my bosom
- And in my hands the little rosy feet.
- Sleep on, my little bird, my lamb, my blossom!
- Sleep on, sleep on, my sweet.
[શાં રૂપાળાં, શાં ખારાં, શાં હૂંફાળાં એ અંગો મારી છાતી પર પડ્યાં છે ! ને મારા હાથમાં એના કેવા ગુલાબી નાનાં ચરણો રમે છે ! ઓ મારા પંખીડા ! મારા મેંઢા ! મારા હૈયા પર સૂતું રહે. સૂતું રહે,ઓ મધુર ! સૂતું રહે.]
- Dear Lord, 'tis wonderful beyond all wonder,
- This tender miracle vouchsafed to me,
- One with myself, yet just so far asunder,
- That I myself may see.
[ઓ પ્યારા પ્રભુ ! આ તો એક ચમત્કાર છે. તાજુબી છે. મારી સાથે એકમેક, ને છતાંયે અલાયદું પાડ્યું છે કે જેથી હું મારા જ એ સ્વરૂપને જોઈ શકું.]
- Mine, Lord, all mine thy gift and
- loving token.
- તમે મારા દેવના દીધેલ છો.
- loving token.
- Mine, Lord, all mine thy gift and
કેવું હૂબહૂ મળે છે અને તે પછી –
- તમે મારું ફૂલ વસાણું છો.
એની સાથે –
- Only a tender flower sent us to rear.
એ પણ બરાબર મળે છે. ગુજરાતની અનામી, ઘેલી ગ્રામ્ય માતા, ને ઈંગ્લેન્ડની સુશિક્ષિત કવિમાતા મેથીઆઝ બાર ! બન્નેની વાણી એક છે. એક છે, કેમ કે એ વાણી વાત્સલ્યની છે.
બાળારાજાનું રાજપાટ
બાળારાજા ! બાળારાજા ! એ બાળક માટેનું આપણું બહુ પરિચિત સંબોધન છે. પરંતુ
