________________
(૧૮) વલણ ત્રણ ચાર દહાડા સારી રીતે ચાલવા માંડયું. એકાએક તાનો આરંભ થયે, આ વખતે મેં પહેલુંજ દરિયામાં તાન જે. રામુને પાણી વહાણમાં આવવા માંડયું, મેરી મેટી લાટા વહાણને અડીને છીણ પણ કરીને કેટલુંક પાઈ, વહાણુમાં નાખીને તાંબી જતી રહેતી એટલે તરત બીજી અને તેમ કરી ને લઈને પાર્થીમાં ભળી જતી, એ પ્ર૧ ૬૨ પળે મારી મારી લાટે આવીને વહાણને વાંકુ કરીને તજ અંદર સાધનને બંને કરીને બુમ થઈ જતી, પવન ઘણુ જોરથી વાતે હ, ધગસ અધેિ પુસસેલે હામમતે, લીયે ચારે બાપ્ત કઇ રેખાતું નતું. પહેલાથી જમીન કે ગામ-દેખાના નહેતા, ફક્ત આકાશ ગાળ ધુચટ જેવું ઘાસનું હતું તેમાં વા વાદળાં જેવથી પવનના ઝપાટા અને પા--0 હiટે આવ્યાયી વધારે ભયફર જણાનું કતું, ખારવા યુગ માં પાણીને પતનને તપામે તા. રોજ નિયમિત વખતે ખાવું કે પી. વગેરે કરવા, અમને બધાને ઍકારી આવતી, ભાસ દાદાને મુદ આવી - હતી તે બધાને કંઈ ખતાનાં ને ખયાની અદારી નાખી આવતા. મને ક દહાડેજ એકટારી રહી પછી સારી થઈ, તાનમાં વહાણ કક્ષાનું માં જવા માડયુ, પવન ફલ હતે નોધી વાયુ પછવાડે રડવા લાગ્યું, ખારવાની સાથે ફક્ર કંપાસ એટલે કર્યા હતું, તે હોકાયંત્ર એક નાના tieઅમાં સખ્યું હતું તેમાં કેટલીક દિશા તથા તેની વયમાંના કેટલાંક મોટા મોટા જ પડેલા હતાં, તે વારંવાર માટે ખાર જેતે ને, બીજા ખારવાર જ્યાં છિયે, કેટલે દર ઝિરે તેમાંનું કંઈ જાણુ માતા, પણ ડેટા ડોસી ખાવીને પૂછવાથી તે કહે કે આપ ઘણા અઠવાડે આવ્યા છીએ. આવી રીતે તૈફને * સાંત દહાડા રહ્યું. પછી નફરાબાદમાં વટાણુ લઈ ગયા. અમાત્ર પાસે માતાનું બુટવું હતું તે દેવા નકાવાદમાં કાતિ, યોથી ખાવાનું લીધું, મીરાઈ વગેરે જે મળતી હતી તે લીધી. મારા, વિકૃત અને હું નફરાબાદમાં કરતા હતા, જાફરાબાદ એક નાનું ગામડા જેવું જણાયું. તેમાં કેટલાંક છાપરાં તથા મોટાં ધર હતાં, તે બધે ઇલથી ઘરે ૮. ભેંશ ત્યાં વધારે. જોવામાં આવી. જોશ સારી માની હતી. ભાણુમે પણ જાડા મા, બીજું
