પૃષ્ઠ:Jaya-Jayant-Nahanalal Dalpatram Kavi.pdf/૭૭

વિકિસ્રોતમાંથી
આ પાનાનું પ્રુફરીડિંગ થઈ ગયું છે
૭૭
જયા-જયન્ત
 


જૂવો આ મ્હારા સૌન્દર્યના ફૂલછોડ,
સુખશય્યાઓ સમી રતિરમણીઓ.
આજનો મહિમા
એ જ આપણો આદ્ય મન્ત્ર.
લ્યો એક એક યૌવનરાણી,
ને ઉજવો એમ આજનો મહિમા.

વામીઓ : જય ! વામમાર્ગનો જય !

(સહુ સુન્દરી શોધવા જાય છે. ભૂલી પડેલી જયાકુમારી મન્દિરને બારણે આવે છે.)

જયા : દેવનાં તો દ્વાર હો ! બતાવો-બતાવો કોઇ;

ભૂલ્યાંને તો બાર હો ! બતાવો-બતાવો કોઇ;
બતાવો-બતાવો કોઇ.
હતી દિનની પ્રભા, સન્ધ્યા પડી ત્‍હેમાં;
ઉડી સન્ધ્યા ય, આ મધરાતનાં વન હો !
જગતની મેઘલી જામી ગગનભરમાં;
ડૂબ્યા જ્યોતિ જીવનના, એ જગાવો કોઇ;
જગાવો-જગાવો કોઇ;
જગાવો-જગાવો કોઇ;
ભૂલ્યાં ને તો બાર હો ! બતાવો-બતાવો કોઇ;
દેવનાં તો દ્વાર હો ! બતાવો-બતાવો કોઇ.
અન્ધારી છે અમાસ આજે.
વગડામા ભૂલી પડી,