આ પાનું પ્રમાણિત થઈ ગયું છે.
[ ૧૦૦]
'ભાઇ તમે કંગાલ શાના? તમે તો પરિશ્રમી છો.
તમારી આજીવિકા નિર્દોષ છે, તમે જ પરસેવો રેડીને ઉગાડેલ
અનાજ ઉપર રાય ને રંક સહુ ગુજારો કરી રહ્યાં છે.'
ફરૂકાબાદમાં જ્ઞાન-ચર્ચા ચાલી રહી છે. એવે ટાણે એક સ્ત્રી પોતાના મરેલા બાળકને મેલાં, ફાટેલાં વસ્ત્રો લપેટીને દાટવા લઇ જાય છે. સ્વામીજીએ પૂછ્યું 'માતા ! મૃત્યુનું યે આટલું અપમાન ! તારા પ્રાણ સરખું બાળક મરી ગયું અને તારે ગળેથી એક સ્વચ્છ, સફેદ વસ્ત્રનો ટુકડો યે ન છુટ્યો !' સ્ત્રી રડી પડી. બોલીઃ 'ટુકડો ક્યાંથી કાઢું ? પૈસા નથી.' આ જવાબ સાંભળીને સ્વામીજીની આંખોમાંથી પણ દડ દડ આંસુની ધારા ચાલી.
